कष्टकरी

    
     सकाळी बाहेर पडले तर वाडीतलं झाड धुळीने भरलं होतं!!!!!
मग बाहेर प्रत्येक झाड बघायचा नाद लागला तर बहुतेक प्रत्येक झाड धुळीने भरलंय!!!!!!
     मग लक्षात आलं , मधून मधून येणाऱ्या वाऱ्याच्या झुळका, बरोबर माती घेऊन जातांना दिसतात ना त्या झाडावर बसते ती माती.
     आणि जिकडे तिकडे रस्त्यांची कामं सुरू आहेत.
पावसाळ्याची तयारी जोरात चालू आहे.

तर.... याविषयी

     हे काम करणारी माणसं रात्री काम करतात.
कोणताही आवाज नाही, गडबड नाही, दिलेलं काम निमुटपणे चालू असतं.
तसंच काही ठिकाणी दिवसा काम करतात. आपल्याला बाहेर उन्हाकडे बघवत नाही आणि ही लोकं उन्हात काम करतात, घामाच्या धारा वाहत असतात, हातात वजन, कुदळ-फावडं, गरम डांबराशी संबंध, बापरे!!!!
     बरं हे काम बायकापण करतात. तेव्हा त्यांची अगदी लहानमुलं बाजुलाच पाळणा, झोळी केलेली असते त्यात ठेवतात, थोडी मोठी मुलं बाजुलाच खेळत असतात!
     बरं हे काम खुपच कष्टाचं
एक घमेलं उचलतात ना.... ते किती जड असतं.... नुसती कल्पना केली तरी कठीण किती आहे ते समजेल.
     ना कोणी कौतुक करत!
ना कोणी चहा, थंड विचारत!!!
ना कोणी बक्षीसी देत!!!
ना चांगलं वेतन!!!!
मान तर नाहीच या माणसांच्या नशीबी!!!!!
उलट हे लोक व्यसनी असतात म्हणून हेटाळणीच!
     असो, झाडावर बसलेल्या धुळीमुळे का होईना या कष्टकरी लोकांबद्दल थोडा विचार करता आला.

--------------------------------------------------