बायकांचा जीव डब्यात,

कित्ती डबे, असतात तरीही...

बायकांचा जीव डब्यात, डबीत असतो.

 अजून असे किती डबे आहेत???

खास स्त्रीधन ठेवण्याचा पितळी डबा... 

अगदी व्यवस्थित कापडात बांधून ठेवलेला.!

चकचकीत..पानसूपारीचा डबा... बैठकीच्या खोलीतला

मग आले ते स्टीलचे डबे

असा प्रवास करतकरत 

घरोघरी विराजमान झाले प्लास्टिक चे सुंदर रंगातले, आकारातले डबे

आणि सोय म्हणून विकत आणलेले पदार्थ...

 त्याला तीच नावे पडली

अमूल दह्याचा डबा, मस्ती दह्याचा डबा

 छोटा/मोठा

(वारणा) श्रीखंडाचा डबा

अमुक हॉटेल मधून भाजी आणली तो डबा.!

ऑफिस ला जाताना लोणचं, चटणी नेण्याची छोटी डबी.! (डबा)

जरा स्टेटस दाखवण्यासाठी आले नावाजलेल्या कंपनी चे डबे.. 

यांनी तर रोजचे वापरातले तेल,

 मिसळणाच्या डब्याची सुद्धा जागा घेतली.

अगदी पूर्वी एका कंपनीचे 2 kg आणि 4 kg तुपाचे पत्र्याचे डबे यायचे... 

त्याच्या ओळी असायच्या घरोघरी...

आणि यातील जुना डबा.. तुळस लावली जायची त्या डब्यात.!!!

वाळवण ठेवण्यासाठी पत्र्याचे मोठे डबे घट्ट झाकण असते म्हणून वापरले जात..

याच मोठ्या डब्यातून दिवाळीचा फराळ ठेवला जात असे...

अजून सुंदर डबी बनते दगडाची.!

 झाकणावर कोरीवकाम,

 त्यात ठेवायचे साहित्य मौल्यवान... 

किती आणि काय काय पद्धतीचे डबे आणि डब्या.!

 तेवढ्यागणिक त्याच्या आठवणी.!

 आणि हो.......  कोणाला जर असा कोणताही दाब त्यात खाऊ घालून दिला तर..... 

तो घरी येईपर्यंत जीव काही डब्यात राहत नाही 

तिला वेळेवर डबा द्यायची सवय नाही,

ती तो वापरत असेल,

आपण कसा कोणाचा डबा असेल ते वेगळा ठेवतो,  

तिने कोणाला दिला पण असेल. आता ना पुढच्या वेळी 

प्लास्टिक चा दाब देईन नको लक्षात ठेवायला 

हल्ली कोणी असे डबे, ताटली दिली तर... 

जोडी होईल म्हणून कोणाला तरी देते.

 येथपर्यंत मी लिहिले 

<><><><><><><><><><><><><>

पण जी पोस्ट वाचून सुचले ती आहे खाली असलेली पोस्ट

 बायकांचा जीव डब्यात

काही म्हणा, एकवेळ आपली साडी बायका दुसऱ्याला वापरायला देतील आणि थोडे दिवस परत नाही आली तरी शांत बसतील, पण.... घरातला एक डबा एक आठवडा जर परत आला नाही तर इतक्या अस्वस्थ होतात, की विचारू नका

हसू नका, 

वाचल्या वाचल्या तुमच्या डब्याचे मनात ट्रॅकिंग सुरू झाले नं 

ही डब्याची आवड आपण जोपर्यंत मुली असतो, तोपर्यंत सुप्त अवस्थेत असते, 

पण एकदा स्वतःचं घर झाले की एकदम जागृत होते, आणि आपणही शेवटी ह्या डब्याडब्यात गुंतून पडतो

सुरवात होते ती आईनी रुखवतात दिलेल्या चहा, साखरेच्या डब्यापासून (माहेरचे डबे पण कायम special). ते आणल्या पासून लग्न होईपर्यंत आपण कसातरी धीर धरलेला असतो , 

मग मात्र कधी एकदा ते वापरतो असे झालेले असते, आणि मग ते डबे जवळ जवळ संपूर्ण आयुष्य साथ करतात, आठवा- इतर डबे जितक्या frequently बदलतो, तितके चहा, साखर डबे नाही बदलत, वर्षानुवर्षाची सकाळ त्याच्याच दर्शनाने होते.

मग दरवर्षी मिळणारे संक्रांतीच्या लुटीचे निरनिराळ्या आकाराचे आणि size चे डबे. 

ते नीट मांडणीमध्ये ठेवता पण येत नाहीत, तरी असुदे लागतील म्हणून तसेच ठेवतो.

हौसेचे डबे वेगवेगळ्या रंगाचे, मुद्दाम आणलेले- काही दिवस अगदी एका ओळीत एका आकाराचे, एका रंगाचे राहतात, 

मग सणवार आले की *त्यात वस्तूंची आणि जागेची जी उलथापालथ होते, ती कधीच परत जागेवर येत नाही* 

ऑफिसमध्ये बसून फोनवरून घरी असलेल्या मुलामुलीला वरून  २ऱ्या कप्यात ४था डबा काढ असं म्हणलेलं शेजारणिनी ऐकलं की लगेच कौतुक सुरु , 

ही  म्हणजे अगदी भारी आहे ग, सगळं कसं जिथल्या तिथे , इथून सांगतेय  बघ ती , मग ती पण उगीचच तोंड देखलं म्हणते, अग इतकी वर्षे तेच करतेय, पण मनात  खूष

काही समारंभ असला की उरलेलं अन्न द्यायला हे डबे जे पसार होतात, 

ते कधी कधी पुढच्या समारंभातच परत मिळतात, तोपर्यंत दहादा म्हणून होतं, डबा राहिलाय तिच्याकडे, येईपर्यंत खात्री नाही, आला तर न पोचा येता परत आला तर ठीक, नाहीतर मनातल्या मनात उद्धार, पण तोडदेखलं असुदे म्हणावं लागत.

जसे आपले डबे दुसऱ्याकडे तसे त्यांचे आपल्याकडे . पण आपण मुद्दाम नाहीं हं ठेवत, काहीतरी घालून देऊ म्हणून जे राहतात, ते आपलेच होतात. असे डबे कायम त्या माणसाची आठवण करून देतात.

ह्या डब्याचे प्रकार तरी किती-  

पोळीचा आडवा, पुरणपोळी साठी आडवा पण जरा मोठा,  

पेढेघाटी (  हे नाव कस आलं माहीत नाही), कोथिंबीर ठेवायचा जाळीचा, 

अनारसे भरून अधिकमासाचा दिलेला खास डबा, 

फ्रीजमधले निराळे, सुपारीचे निराळे , ड्रायफ्रूट बॉक्स म्हणून *दिवाळीत आलेले मस्त decorative.*

डबे कितीही असले तरी दुसऱ्याकडे पाहिले की घ्यावेसे वाटतात, 

हे कोडं मला कधी सुटत नाही. स्टील असले की काचेचे घ्यावे वाटतात , काच असली की प्लास्टिक मग परत स्टील अशी रोटेशननि आपली आवड बदलत राहते. 

पितळी डबे मात्र आता अगदीच दिसेनासे झालेत.  एकेकाळी फळीवर मान असलेला आता मात्र अगदी एकटा....... पण नशीब बदलायला वेळ नाही लागत,  अचानक तोच डबा स्वयंपाक घरातून चक्क 

*antique piece* म्हणून हॉल मध्ये दिमाखात जाऊन बसतो.

कित्ती डबे,असतात तरीही...

बायकांचा जीव डब्यात, डबीत असतो.