गीर जंगल सफारी

पहिली...

१ मे २०१६

सकाळी तयार होऊन जीपची वाट बघत होतो.

 पावणेसहा वाजता जीप आल्या आणि आम्ही निघालो.. 

गीरच्या जंगलात.!

साडेसहा वाजता गेट्स उघडली आणि आम्ही जंगलाचा अनुभव घ्यायला निघालो...

 सुर्योदय नुकताच झाला होता.

फॉरेस्ट ऑफिस जवळ कॉल होता म्हणून थांबलो.
तो पर्यंत

खुपच मोर दोन तीन लांडोर, 

खुप ठिकाणी हरणं,

जोडीने वांनरं.... 

 मला वाटतं वांनरं सिंह आल्याचे हरणांना कॉल देऊन सांगतात.
आणि बहुतेक झाडांची पानं हरिणांना खाण्यासाठी खाली टाकतात.
घुबड, मोठा गरूड, रॉबिन पक्षी, छोट्या काळ्या चिमण्या...
निरनिरळ्या पक्ष्यांचे आवाज,

 त्यांच्या वेगवेगळ्या साद, (शिळा, शिट्ट्या)

 खरंच पाखरांची किलबिल.!

तसंच रहाणारे गावकरी....

जंगलातील निरनिराळे वास! 

बरंचसं जंगल वाळलेल्या झाडांचं आणि 

मधेच एखादं

हिरव्या पानांचं झाड लक्ष वेधून घेत होते.

 

 

 

 

 

निष्पर्ण झाडांमध्येच फुललेला बहावा लक्ष वेधून घेत होता.

तसंच अजुन एक गोष्ट नजरेस आली...

 येथे नैसर्गिक पाण्याचे साठे, नदी कोरडी होत आहे, काही ठिकाणी तर अगदीच कोरडं.!
म येथे या प्राण्यांसाठी अनैसर्गिक,

 मानवनिर्मित  पाणवठे केले आहेत

 आणि टँकरने पाणी सोडत होते.

   गीर 

 हे सिंहासाठीचं जंगल तसंच ते मोरांचं पण आहे. 

इतके सुंदर मोर दिसत आहेत, मधेच त्यांचा केकारव.!
नीलगायी, सांबर, 

ज्या जंगलात हरणं तेथे वाघ सिंह...

 पण येथे पाचशेच्यावर सिंह आहेत , यात सिंह १०९ व बाकी सिंहिणी व त्याची पिल्लं.!
तर बिबटे ३०० हून अधिक.
आणि ज्यासाठी गीरला आलोय .... 

ती सिंहिण आम्हाला अचानक दिसली.
आमच्या जीपच्या डावीकडे अगदी तिला हात लावता येईल इतकी  जवळ...

तिला डोळे भरून पहावं की कॅमेरात बंदिस्त करावं... 

असा प्रश्न पडला... पण शेवटी clip घेतलीच
जवळ जवळ दोन मिनिटे ती अगदी जवळ हालचाल करत होती.. 

मधेच अगदी हळू आवाजात दोन वेळा ती ओरडली. 

मग मात्र ती थोडी पूढे गेली. म तिची चाल... ती काय करते हे डोेळ्यात साठवून ठेवू लागलो.
आणि तेवढ्यात..... 

समोरून दोन पिल्लं बागडत आली.. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 तो आई मुलं भेटण्याचा सोहळा मस्तच.!

तेवढ्यात तिसरं पण आलं. अजून एक सिंहिण....

वाह.!

पण.........
वेळही संपत आली होती...

मोठ्या समाधानाने आम्ही परत फिरलो.

**********************************