काळा गडद ढग

 

नुकतंच उजाडू लागलंय.!

गार वारे, कोकिळेचं कूजन,फाटकातला, 

आणि समोरचा फुललेला लॅबर्नम स्वागताला.! 

 रस्त्यावर अंथरलेला पिवळ्या फुलांचा गालिचा....

भर मुंबईत राहत असुनही नशीबवान आहोत आपण...

 सर्वकाही अनुभवता येतंय...
छान शांत निवांत समुद्रकिनारा..

 मधेच दूरवर दिसणाऱ्या बोटी, नजरेच्या टप्प्यात दिसणारे मचवे...

 बोटींगच्या बोटी(छोट्या) संध्याकाळी हे सगळं मुलामाणसांनी फुलुन येतं ठिकाण!!
असं बघत, निसर्गसौंदर्य न्याहाळत जात होते. 

आज कसं असेल बरं सुर्यदर्शन??

परवा प्रमाणेच... मनात विचार आला...

 सगळं आकाश सुंदर आकाशी रंगाचं, ढग पांढरे शुभ्र... म जेथे सुर्य आहे त्यासमोरचा ढगच कित्ती काळा, गडद... 

की उगवत्या सुर्याचे दर्शन होऊ नये....

 पण म असं वाटलं.. 

की ही रंगांची किमया कशी दिसली असती???

सुर्य उगवणार तेथे आजूबाजु सोनेरीसर,

 मधेच काळा ढग त्याला सुंदर सोनेरी किनार , बाकी आकाश... आकाशी

ओ... असं म्हणेपर्यंत सुर्यनारायणाचे सुरेख दर्शन!

पण ते सुद्धा प्रखर झालेच.
(पायाखाली बदामाच्या फुलाची पखरण...)

कुणीतरी म्हणालं होतं..
मॉर्निंग वॉकला जाणाऱ्यांसाठी निसर्ग सुद्धा निरनिराळे चमत्कार दाखवतो....
खरंच दररोजचा अनुभव वेगळा,!

असो...याचे किरण पश्चिमेकडील उंच इमारतीच्या काचेत कसे सुंदर दिसत आहेत.!

::*::*::*::*::*::*::*::*::*::*::*::*::*::*::*::