पिंपळवृक्ष....

काल बसस्टॉपवर उभी होते आणि सहज लक्ष वेधून घेतले...

 पिंपळवृक्षाने.!

या झाडाला छान पालवी फुटत आहे..

या पानांचा रंग गुलाबी तांबूस
म जरा अजून निरखून बघू लागले...

 व्वा.!

 पालवी फुटुन  काही दिवस झालेत, त्या पानांचा मस्त पोपटी कोवळा रंग.!

 जुनी पानं आहेत त्यांचा गडद हिरवा रंग. 

आणि अजूनही जुनी पण झाडावर आहेत अशी जरा जाळी होऊ लागलेली पानं.!
वाळलेली पानं मात्र फिकट तपकीरी असतात.

जाळीदार पानं.. पण हिरवी!

मला वाटतं की अशी पानं काही तरी प्रक्रिया करून बनवतात.
यावर छान चित्र काढतात.
लहानपणी असं जाळीदार पानं असावं 

असं  प्रत्येकालाच वाटायचं आणि पुस्तकात ते पान जपलं जायचं.

 मैत्रीचे नाते हे पिंपळाच्या 
पानासारखे असायला हवे 
त्याची जाळी झाली तरी ते पान
जीवनाच्या पुस्तकात 
आयुष्यभर जपून 
ठेवायला हवे

 या पानांचा आकार - हृदयासारखा असतो.

पानाचा देठ थोडा मोठा असतो,

 त्यामुळे वारा आला की पानं डोलतात, 

आणि पानांची सळसळ ऐकू येते,

 डोलणारी पाने बघणे डोळ्यांना 

आणि

 पानांची सळसळ कानाला सुखद वाटते.

पिंपळापासून लाख बनते.

या वृक्षाची फळे पक्षी आनंदाने खातात.

काग विष्टेचे झाले पिंपळ 

तयासी निंद्य कोण म्हणे

 आणि त्यांच्या विष्टेतून याचे बी कोठे पडेल तेथे हा वॄक्ष उगवतो.
त्यामुळे कोठेही याचे झाड दिसते.

 पण.... इमारतीच्या भिंतीत याचे झाड उगवले तर... 

मात्र भिंतींना तडे जातात. व इमारतीला धोका उत्पन्न होतो.

हा वृक्ष तोडत नाहीत.

* याच्या मुळाशी श्रीविष्णूचा वास असतो असं म्हणतात.
* खरंतर पिंपळ वक्षामुळे वातावरण शुद्ध होते.
* या वृक्षाला प्रदक्षिणा घालण्यास सांगतात, यांचे हेच कारण असेल की ऑक्सिजन चांगला मिळतो.

याची नावे... अश्वत्थ, अक्षय, बोधीवृक्ष, पिंपळ

या झाडाखाली मारूतीचे मंदिर असेल तर अश्वत्थ मारूती असं म्हणतात.
म्हणजेच याचे नाव अश्वत्थ हे आहे.
या वृक्षाला भरपूर आयुष्य असते म्हणून अक्षय वॄक्ष म्हणतात.

भगवान गौतम बुद्ध यांना ज्ञानप्राप्ती याच वृक्षाखाली झाली म्हणून याला बोधीवृक्ष म्हणतात.

बिहार येथील बोधीगया येथे भगवान बुद्धांनी पिंपळवृक्षाखाली बसून तपश्चर्या केली होती.
(या वृक्षाचे पाच वृक्ष निरनिराळ्या ठिकाणी लावले 

त्यातील एक वृक्ष आम्हाला बघायला मिळाला पण तो बोन्साय केला आहे.)

 हा बोन्साय पिंपळ 

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::