आठवणीतल्या कोजागिरी !!

 कोजागिरी !!

बालपणातला खुप मजेचा, सगळे एकत्र जमून चौपाटीवर खेळण्याचा दिवस
      आईची तयारी चार दिवस अगोदरच सुरू व्हायची,

 आम्हा पाचही जणांचे (आई, अण्णा, आम्ही तिघं भावंडं) पांढरे कपडे स्वच्छ धुवुन नीळ-स्टार्च करून धुवायचे मग इस्त्री करायची.
त्यानंतर बाजारातून भेळेचं सामान आणायचं, जोडीला भुईमुगाच्या शेंगा, काकड्या घेऊन यायचं..... अशी जोरदार तयारी आईची सुरू व्हायची. सगळं ती एकटीच करायची. आम्ही भावंडं लहान होतो ना....
    आम्ही पंचवीसजण तरी असायचो, चौपाटीवर ठरलेली जागा पकडायची, मग ऑफिसमधून येणारे परस्पर चौपाटीवर यायचे.
(रुमाल टाकी)-आईचं पत्र हरवलं ते मला सापडलं. उभा खो-खो, पकडा पकडी
यात सुद्धा साखळी-साखळी असे खेळ सगळे मिळून खेळायचो,
मग भेळ खाण्याचा कार्यक्रम, तेवढ्यातच बाकीचे उकडलेल्या शेंगा, काकड्या खाण्याचा कार्यक्रम व्हायचा, खेळतांना सुद्धा तहान लागली तर काकडी, लिमलेटच्या गोळ्या असं चालूच असायचं.
या सगळ्यांना पुरेल एवढं पाणी, पाण्याची भांडी सगळं बरोबरच असायचं.

 प्रत्येकजण खेळीमेळीच्या वातावरणात कोजागिरी साजरी करायचं. 

 मग दमून भागून, बसलो की गाण्याच्या भेंड्या!!!! मज्जाच मज्जा यायची.

 या सर्व खेळात वय वर्ष ६ पासून ते ४० पर्यंतचे सगळेजण असायचो.
मग सगळे घरी यायचो
(घर एका खोलीचंच होतं)
सगळे जागा होईल तसे बसायचे. थोडी गॅलरी होती.
आईने अगोदरच तयार केलेलं मसाला दूध 

जे घराच्या खिडकीतून येणाऱ्या  चांदण्यात ठेवलेलं असायचं 

ते एकत्र बसून प्यायलं जायचं तो पर्यंत पहाट व्हायची, 

मग सगळे आनंदाचा ठेवा घरी घेऊन जायचे.
सगळे नातेवाईक, आमचे मित्र मैत्रिणी मिळून
चांदण्यात चौपाटीला जाणं,
चांदण्यात खेळणं,

 चांदण्यात बसून खाणं, 

एकत्र गप्पा,

 गाण्याच्या भेंड्या,

 मग चांदण्यात ठेवलेलं दुग्धपान

अशा लहानपणच्या आठवणीतल्या कोजागिरी पौर्णिमा…!!!!!

 

                  

 

काही नवे हात पसरण्याचे किस्से.....

  भेळवाल्याकडे आपण भेळ खात असतांना ...

. सातआठ वर्षाची मुलं: भाभी भेल दो ना????
आपण म्हणतो ठीक आहे भेळ घेऊन देतो.... 

तर त्यांचे आईवडील इतर भावंडे थोडी दूर असतात,

 तिकडे ही मुलं भेळ घेऊन जातात सगळे मिळून खातात, 

पुन्हा ही मुलं भेळवाल्याकडे हजर होतात,

 नविन व्यक्तीकडे भेळ मागायला.

     असंच आइस्क्रिम, सँडविच, डोसा, वडापाव गाडीवर.....

     काहीजण कोल्डड्रिंक, उसाचा रस मागणारेही आहेत.

     आता भाजीगल्लीत एक बाई तेल दे दो, आटा दे दो, चावल दे दो, दाल दे दो असं मागत असते,

 वेगवेगळ्या दुकानांसमोर.

रेल्वे स्टेशनवर तर ....

 विरारचं तिकिट काढून द्या,

 कल्याणचं तिकिट काढून द्या, एक चहा पाजा ना,

 बिसलेरी पाण्याची बाटली घेऊन द्या असेही मागणारे लोक भेटतात.

      आपणही म्हणतो की ठीक आहे....

 पैसे नाही ना मागत, खायलाच मागत आहेत..... आणि आपण ते घेऊन देतो...
तर तुम्हालासुद्धा असे आगळे वेगळे लोक भेटले असतील ...
सांगा मग .....

जसं हे मागणारे....तसं देणाऱ्यांबद्दल.....

काहीजण पार्टी करतात
हॉटेलमधील मागवलेला पॅक शिल्लक राहिला,

 तो जसाच्या तसा राहिला तर तो कोणाला देऊ केला तर...

 ये कब का है? क्यू दे रहे हो??? असं विचारतात.
एकदा एक व्यक्ती लाडू वाटत होती,

 छोटा मुलगा जो बसस्टॉप जवळ बसून जेवत होता त्या छोट्याने नकार दिला, 

हमको खाना मिलता है! नही चाहिए
असं उत्तर दिलं.

(सोमवार २६ ऑक्टोबर)

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

काळजी

आंधळ्याच्या गायी.....

     स्टेशनवरून सकाळी येतांना लहान मुलं रस्त्यावर खेळतांना बघते, त्यांचे आई वडील झोपलेले असतात...
   मुंबई सर्वांना सामावून घेते, मुंबईत कोणी उपाशी राहत नाही...
     या आणि अशा गोष्टींमुळे आलेली ही माणसं दिवसभर गजरे विकणं, सिग्नलला मासिकं फुलांचे गुच्छ विकणं, डस्टर्स विकणं ही आणि अशी कामं करून पैसे मिळवतात आणि रात्री अशी स्टेशनला झोपतात, शांत निवांत!!!
म यांची मुलं उठुन एकटीच खेळत असतात, ज्या काही त्यांच्यापाशी वस्तू असतील..
प्लास्टीक बाटली वाजवणं, पिशव्यात जवळ असेल ते भरणं, मोडकी-तोडकी खेळणी त्याबरोबर खेळणं...
यांच्या अंगावर तर पूर्ण कपडे पण नसतात…!!!
छान गुटगुटीत, खेळगडी, काळीसावळी पण तरतरीत.
यांना कुठे उकळलेलं पाणी, सुकामेवा, ज्यूस, मिल्कशेक, सुप्स?????
तरीही आनंदी दिसतात. कुठे असतात महागडी खेळणी,
झोपायला गाद्या-उशा????
रस्त्यावर चटई अंथरून सगळे उघड्या आभाळाखाली झोपतात, पाऊस आलाच तर सगळे स्टेशनमध्ये येऊन झोपतात.
नुकतंच जन्माला आलेल्या बाळाला अशीच आंघोळ घातली जाते. तसंच ते मोठं होतं.
    रेल्वेमध्ये तर त्यांची आई कानातले-टिकल्या-गजरे असं काहीतरी विकत असते आणि ही छोटी मुलं मस्त फिरत असतात रेल्वे डब्यात.
(आपल्या जीवाची काळजी आपल्याला असते ते हे असं)
असो! सकाळी हे दृश्य मी बघते तेव्हा अनेक गोष्टी नजरेसमोर येतात....

<><><><><><><><><><><><><><><><><> ><><><><><><><><><>

माधुरी पटवर्धन म्हणते....

खरं आहे अगदी.!!!!!
उद्याची चिंता न करता आला दिवस मजेने घालवणं  जमतं त्यांना.
डोक्यावर छप्पर, सुरक्षित निवारा असून,नोकरी ,संसार व्यवस्थित असून, आपण पुढच्या अनेक चिंता करत आला दिवस तणावात जगतो.

(:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:)(:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:) (:)

सरस्वती देवी...卐

सरस्वती देवी...卐

सकाळीच एक छान वेगळंच कळलं.
दसऱ्यापासून कोजागिरी असे पाच दिवस सरस्वती देवीची स्थापना करतात.
किती छान ना!!!
सरस्वती देवीला कमळं आवडतात ना??
मी: असेल
पण मनापासून वाहिलेलं कोणतं ही पान फुल आवडतं
आपल्याकडे उमललेलं कमळ मिळतं का?!!!
मला वाटतं कळी उमलवून देतात आपल्याला...
घेतांना मनात विचार येतो...
कसं वाटतंय ना हे फूल!!!!
तर असा विचार आलेलं फुल नये घेऊ....
वा!!! किती मस्त.... असं वाटेल असं कोणतेही फूल वहावे.
है ना..
हो खरं आहे.

यातील सरस्वती आमच्या घरातील,

 माझ्या आतेभावाने केली आहे.
देवी फळ्यावर 'यांनी' काढली.
आणि पेपरवर काढून मुलाने पूजा केली.
आता पाटी नसते ना....

म्हणजे पाटी आहे, नव्या जमान्याची....

 माझ्या अगदी छोट्या friend साठी आणली... त्यावर नाही काढता आली देवी...

 म्हणून पेपर....
पूजा महत्वाची
है ना....

      ❀ ❀  ❀❀ ❀ ❀❀ ❀  ❀❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀❀ ❀  ❀❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀❀  ❀ ❀

 

 

 

 

 

 

 

 

 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐

 

  सरस्वती स्तोत्र :

शुक्लां ब्रह्मविचारसारपरमामाद्यां जगद्व्यापिनीम् I

वीणापुस्तकधारिणीमभयदां जाड्यान्धकारापहाम्।II

हस्ते स्फ़टिकमालिका विदधतीं पद्मासने संस्थिताम्I
वन्दे तां परमेश्वरीं भगवतीं बुध्दिप्रदां शारदाम् II

आगच्छ वरदे देवी त्र्यक्षरे ब्रह्मवादिनि I
गायत्री छन्दसां मातर्ब्रह्मयोनि नमोSस्तुते II

ॐ अस्य श्री दशश्लोकी महासरस्वतीस्तवराजस्य
बृहस्पतिऋषिः अनुष्टुप् छन्दः I
श्री महासरस्वती प्रीत्यर्थं जपे विनियोगः I
मन्त्र: " ॐ ऐम् ह्रीं क्लिं मम चतुर्दश विद्यासिद्ध्यर्थे
श्रीमहासरस्वतीप्रीत्यर्थे च जपे विनियोगः I
ॐ पद्मासने शब्दरूपे ऐम् ह्रीं क्लिं वदवद वाग्वादिनी
स्वाहा I

ॐ ऐम् ह्रीं क्लिं वद वद वाग्वादिनी मम जिव्हाग्रे
सरस्वती स्वाहा I "
बृहस्पतिः उवाच
सरस्वतीं नमस्यामि चेतनां हृदिसंस्थितां I
कण्ठस्थां पद्मयोनेस्तु ऐम् ह्रींकार सुरप्रियाम् II

मतिदा वरदां चैव सर्वकामफ़लप्रदां I
केशवस्य प्रियां देवीं वीणाहस्तां वरप्रदां II

ॐ ऐम् ह्रीं मन्त्रं प्रियां हृद्यां कुमतिध्वंसकारिणीं I
स्वप्रकाशां निरालम्बामज्ञानतिमिरापहाम् II

मोक्षदां च शुभां नित्यां शुभगां शोभनप्रियां I
पद्मोपविष्टा कुण्डलिनीं शुक्लवस्त्रां मनोहराम् II

आदित्यमंडले लीनां प्रणमामि जनप्रियां I
ज्ञानाकारां परातीतां भक्त जाड्य विनाशिनीम् I

इति सत्यस्तुता देवी वागीशेन महात्मना I
आत्मानं दर्शयामास शरदिन्दुसमप्रभाम् II

 इति श्रीसरस्वती स्तवराज स्तोत्रं संपूर्णम् II 

अशा प्रकारे बृहस्पतीनी त्या सरस्वतीची स्तुती
केल्यावर शरदचंद्रा प्रमाणे शोभणारी ती सरस्वती
दर्शन देऊन म्हणाली की, जो या स्तोत्राचे तिन्ही 

काळी नियमाने पठण करील त्याच्या कंठामध्ये

 सदा  सर्वदा मी वास करीन.

सरस्वती देवी...卐

❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀ ❀

चहाची टपरी....

जीवनातला अविभाज्य घटक,

चहाची टपरी!!!
     सकाळी सकाळी या टपरीवर खूप गर्दी असते. टपरीवरचा चहा पिण्याची मजा काही वेगळीच असते.
कडकपाव, बन पाव, मस्का पाव,
खारी बिस्किट्स
नानकटाई→ ही जरा वेगळी दिसते बरं का.! हे तर मिळतंच पण .....
चहा सुद्धा वेगवेगळ्या प्रकारात!!!
  चहा- कडकमिठा, उकाळा, दुधपाक, मसाला चहा, चालू चहा, रजवाडी,स्पेशल चहा, पानी कम...
  आता त्यातसुद्धा.... कटींग, फुल... 

चहावाला हे सगळे चहा मजेत, आनंदाने बनवत असतो, 

लोकसुद्धा गप्पाटप्पा मारत मस्त मजेत चहा पितात..... कुठलाही विषय असु शकतो गप्पांचा....
आणि आपापल्या कामाला जातात.
        हा चहासुद्धा काचेच्या ग्लासमधुन,
        प्लास्टिकच्या पट्कन गळेल अशा ग्लासमधुन (कटिंग चहा)
        स्टीलची वाटी आणि त्यात छोटं भांडं उपडं असाही चहा मिळतो.

  साधारण चहा आर्डरचा असेल तर असा चहा मिळतो, याचा फायदा म्हणजे हा चहा दोघेजण पिऊ शकतात.
          तसंच काही टपरीवर स्टीलचे स्पेशल ग्लास जे बाहेरून मोठे पण आतून लहान ग्लास....असतात त्यातून मिळतो. त्यामुळे हात मात्र भाजत नाही.
         तर दुकानादुकानातून ऑर्डर केलेला चहा किटलीतून येतो , गरमागरम असा चहा असतो,

 काचेच्या ग्लासमधे असेल तर तो पटकन हातात धरता येत नाही.....
तर असा हा चहा स्वस्त, पटकन मिळणारा, उभ्याने पिता येतो.
(बसायची सोय नसते.)
येथे नेहमी ठरलेल्या वेळी ठरलेले लोक येतात. जर एखाद्या दिवशी एखादा आला नाही तर त्याची अगदी आपुलकीने, नातेवाईक करतील अशी चौकशी हा टपरीवाला करतो.
काही जणांची खाते वही असते महिन्याच्या महिन्याला पैसे घेतात. ही पण सोय असते.
     पुर्वी लोक इराण्याकडे जाऊन मस्का पाव चहा पित असत याचे किस्से मी ऐकले आहेत.

थंडी-पावसाच्या दिवसात रेल्वेने येणारे जाणारे लोक धावत पळत टपरीकडे धाव घेतात.
     रात्रपाळी करून आलेले, आणि सकाळी कामावर जाणारे यांची मोठीच सोय या टपरीमुळे होते.
आणि चहा टेस्टी आणि प्रत्येकाला हवा तसा बनत असतो
त्याचा रंग सुद्धा खुप छान दिसतो
पटकन आपण म्हणतो मला वाटलंच चहा मस्त असणार!!!

(एक गंमत, आपण एखाद्या ठिकाणी गेलो आणि चहा समोरच्याने ऑर्डर केला आणि तो बऱ्याच वेळात आला नाही तर गमतीत विचारतात....
काय रे, अण्णाचा चहा मागवला आहेस की नानाचा????
अण्णा म्हणजे .... चहा आण!
आणि नाना म्हणजे चहा आणायचा नाही!)
चहाबद्दल बरंच काही लिहिता येईल
★ लिहू तितकं थोडं

•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

उगवले नारायण....

आज रविवार....

फिरायला बाहेर पडले, सर्व नेहमीप्रमाणेच.... 

 लक्ष उगवती कडे, पुर्वेकडे!!

आणि बाथजवळ सूर्य देवाचे दर्शन झाले. 

तेजस्वी केशरी रंग. नेत्रसुखद. पण... पूर्ण दिसत नव्हता!

 मग मनात विचार आला या इमारतींमुळे दिसत नाही पूर्ण सूर्य!!!
मी चालत होतेच तेवढ्यात..
काळे ढग आणि त्यातून अर्धा सूर्य... दिसतोय.

 चला पूर्ण सुर्योदय बघायला मिळणार! उभी राहिले, मिळालाच उगवतांना बघायला.

 सुर्याला वंदन केले, केशरी तेजस्वी गोल, नुसत्या डोळ्यांनी पहाता येत होता. पण काही क्षणच!!!!
(पटकन मत करू नये म्हणतात ते खरं आहे, उंच इमारतींमुळे सूर्य दिसला नाही

 असं वाटलं पण ते काही तसं नव्हतं... तर उगवायचाच होता)
     स्टेशनवर आले,

 तर इमारतीच्या सगळ्या काचा याच रंगाच्या, केशरी चमकदार.....
मस्त वाटत होतं.

घराकडे आले, गेटवर मागे वळून बघितले तर....

 बघता येत नव्हते सुर्याकडे, इतका प्रखर भासला.
(पश्चिमेकडे राहतो ना... म्हणून मागे वळून बघितले).

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

रिप्लाय: माधुरी पटवर्धन

खरंच मागे वळून बघायचे कारण सुद्धा लिहिलेस.

 याला लेखनातला सरळ पणा, मोकळेपणा आणि सच्चेपणा म्हणता येईल.
      उगाच शब्दच्छल न करता खराखुरा, निर्भेळ आनंद व्यक्त होतो

 म्हणून तुझं साधं लेखन वाचनीय वाटतं.

[•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•] [•]

अंबामाता

फिरायला जातांना अंबामातेचं दर्शन घेते.
बरेच जण स्कूटरवर बसूनच, गाडीत बसूनच दर्शन घेतात.
रस्त्यावर तर काहीवेळा गाड्यांची रांग पण असते.
(तीनचार गाड्या एकामागोमाग उभ्या असतात, एरव्ही सुद्धा)
     सध्या नवरात्र आहे तर ते मंदिर छान सजवलंय, लांबूनही दिसणारी विद्युत रोषणाई, कमान आपले लक्ष वेधून घेते. मंदिरात गेल्यावर एक गोष्ट लक्षात येते

 ती म्हणजे देवदर्शन आपण शांतपणे घेतोय.....
कारण आपली पादत्राणे सांभाळण्यासाठी तेथे चारपाच लोक बसले आहेत.
     आता यांत काय नविन आहे????
तर हे लोक फक्त या दिवसापुरतेच हे काम करतात.
पुर्वी असं म्हणत असत...

.देवदर्शन करताना मंदिरात जरी आपण हात जोडून उभे असलो तरी मनात असा विचार असतो की...

 बाहेर चप्पल चोरीला तर जाणार नाही ना???
बरं ही चप्पल चोरीला गेली तर मनाचं असं समाधान मानायचं की जे काही वाईट होतं ते ह्या चपला गेल्या त्याच्यारुपाने गेलं!!!!

    असंच दाभोळकरांचं दत्त मंदीर आहे ते फक्त दत्तजयंतीला दर्शनासाठी खुलं असतं. तेव्हाही पादत्राणे सांभाळणारे तेथे असतात.
एरव्ही हे लोक काय बरं काम करतात??? असा प्रश्न पडतो.
पण देवदर्शन मात्र आपण निश्चिंत मनाने घेतो हे नक्की!

     आजचा सुर्योदय....

आकाश अगदी स्वच्छ !

 आकाश आकाशी आणि पांढऱ्या ढगांचे पुंजके आणि त्याला सुंदर सोनेरी किनार..
दूरवर तर सगळे आकाश सोनेरी .....

 एकदम फ्रेश वाटत होते. इतक्यात आपण चित्रात काढतो ना तसे सुर्याचे किरण.. 

 पण ते पांढरे दिसू लागले.
सुंदर दृश्य.... मस्त बघत उभी राहिले.
पण अजून सूर्य दर्शन झाले नव्हते.

 पण पुढे आल्यानंतर झाडातून सोनेरी तेजस्वी सूर्य दर्शन झाले.

 सुर्याला अभिवादन केले.
(प्रत्यक्ष सुर्याकडे बघता आले नसते.)

अवर्णनीय!!!!!

 हिरा चमकतो, तसे दृश्य!!

फिरायला उशीराच बाहेर पडले, असं वाटत होतं की आज सुर्यदेव जरा जास्तच प्रकाशमान दिसणार!!!!

 मग डोक्यात वेगळाच विषय घोळू लागला. त्याच विषयावर मनाशी संवाद सुरू झाला..... 

चालता चालता मफतलाल बाथजवळ आले आणि......

 हिरा चमकतो, तसे दृश्य!!
(किंवा खग्रास सुर्यग्रहणाच्या वेळी डायमंड रिंग ही स्थिती असते तसे दृश्य दिसले.)
आजुबाजुला काळे ढग, मध्यभागी रुपया एवढा सुर्य, आणि 

त्याचे हलके सोनेरी-लाल-केशरी किरण फाकलेले !!!
व्वा! मस्त ....
बघत रहावे .... पण जेमतेम एक मिनिट!!!!!
मला हे शब्दात बांधता येत नाही.
पण नंतर सुद्धा पूर्ण सूर्य सैफी हॉस्पिटलच्या वर दिसला तो ही अप्रतिम!!!
सुर्यदर्शन... तेजस्वी चमकणारा सूर्य... चित्रातल्या सारखा....

 मग मात्र तो प्रकाशमान झाला तरी

 नारळाच्या झाडातून बघतांना पण छानच दिसत होता.
(खरंतर असं वाटलं होतं की आज एकदम प्रकाशमान दर्शन होईल,

 बघता येणार नाही. उशीर झाला होता ना बाहेर निघायला)
असो... एक सुंदर दृश्य बघायला मिळाले हे मात्र खरे.

★ होतं ते चांगल्यासाठी!!!!

***********************************

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

माधुरी पटवर्धन, रिप्लाय

फिरायला जाणारे  नेहमी वेगवेगळ्या  आनंदाचे धनी व्हावे

 म्हणून देवही मजा करतात. वेगळे रूप दाखवून प्रसन्न करतात.

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

नवरात्रीचा दुसरा दिवस!

सुप्रभात....

     नवरात्रीचा दुसरा दिवस!
सकाळी उठल्यावर प्रथम समई लावली. ज्योतीला नमस्कार केला.

 बघत राहावं तेवत्या समईकडे असंच वाटतं नेहमी!!!! 

पण....
   चला फिरायला जाऊ या... तयार झाले आणि निघाले.

 देवळाजवळ गाोमातेचं दर्शन घेतलं, त्यातसुध्दा मला तांबू गाय आवडते.

 असं का??? ते मात्र माहित नाही.
     पुढे निघाले, झाडावर पांढरी, लाल जास्वंद पाहून छान वाटलं.
     आज सूर्यदर्शन नाही

 पण नंतर मात्र आपल्याला ऑक्टोबरचा उन्हाळा चांगलाच जाणवतो!
जो कुणी भेटेल तो ....
काय गरम होतंय नाही?
किती उकडतंय?
असाच प्रश्न विचारतो.
    घरासमोरच लहान मुलांची बाग केली आहे, फारच सुंदर
संध्याकाळी बाग मुलांनी भरून जाते मस्त गडबड चालू असते.

 खाली छान वाळू (गुजराथ मधून आणली आहे)

 नविन झोपाळा, घसरगुंडी, सी-सॉ
आपली पण संध्याकाळ मजेत होते.

×××०००×××०००×××०००×××०००×××०००×××०००×××०००×××०००×××

卐 घटस्थापना 卐

 
   

आज मी वॉकला गेले होते.

मनामध्ये बहिणाबाईंच्या या ओळी येत होत्या...
म्हटलं आजचा दिवस पण छान आहे!
म्हटलं लिहू यावरच.....
 
         "धरित्रीच्या कुशीमधी
          बीयबीयाणं निजली
            वरे पसरली माती
           जशी शाल पांघरली।"

         卐 आज घटस्थापना 卐

     या दिवशी सप्तधान्य पेरण्याची प्रथा आहे.
खुप ठिकाणी एक टोपली घेतात, माती पसरुन त्यात सात धान्य पेरतात.

 धान्य तरारून वर येतं, ते बघणं सुद्धा किती आनंददायी असतं,

 निसर्गाचं सृजन, नवनिर्मिती....
हीच तर समृध्दी!!!!!
आता आपलं काही शेत नाही घरासमोर अंगण नाही.

 तरीसुद्धा बाजारात सर्वकाही उपलब्ध आहे.
माती, टोपल्या ....(निरनिराळ्या आकारात)

 भिजवलेलं, मोड आलेलं धान्य...
मग कितीसा वेळ ते पेरायला आणि मग

 नऊ दिवस त्याचं वाढणं बघतांना आनंद घ्यायचा.
तर.... मी पण यावर्षी धान्य पेरलंय! पण फक्त गहू.

तर आता वॉक संबंधी...

वातावरण पावसाळी होतं. सूर्यदर्शन झालं नाही.
घरातून निघतांना विचार होता आज पाऊस पडायला नको!!!!!
म्हणतात ना की जर पहिल्या माळेला पाऊस पडला तर नऊ दिवस पडतो...
मग म्हटलं की आपल्याबाबतीत होईल का असं????
नियमितपणा येईल का मॉर्निंग वॉकमधे???
करूया सुरू आजपासूनच

आणि घेऊया दररोज सुर्यदेवांचे दर्शन!!!!

आणि साधूया संवाद तुमच्या बरोबर!!!!

∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞∞

मायादेवी- कलियुगातली

मायादेवी-

मी यावर एक सत्य सांगते.
मला २.३० वाजता जाग आली म मी whatsapp open केले
एक गोष्ट शोधत होते.
शोधता शोधता नको असलेले delete करत होते. असा एक तास गेला....

 म मी ब्रह्म मुहुर्तावर ....
श्रीस्वामी समर्थ जय जय स्वामी समर्थ.... असा जप सुरू केला. तर ……
जांभया यायला लागल्या.
म मी नेटाने दोन माळांच्या ऐवजी चार माळा जप केला. 

पण तरीही मायादेवी आपले काम करीतच होती.
पण मी सुद्धा जप करणे सोडले नाही आणि चार माळा जप पूर्ण केला
पण.... जांभया येतच होत्या ना.....
ठरलंय ना.... ब्रह्ममुहुर्तावर जाग आली की जप करायचा, म करायचाच
है ना…
हो.... मला वाटतं स्वामींनी त्या पूर्ण करून घेतल्या.

मजा म्हणजे whatsapp बघत असतांना एकही जांभई नव्हती.
असाच अनुभव प्राणायाम, आसनं करतांना पण येतो.
तेव्हा सुद्धा जांभया येतात.
यावरून मात्र एक शिकले!
ज्यावेळी अशी जांभई येईल ते म्हणजे चांगले काम
ते करतच राहायचं!!!!!

√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√√

नमस्कार मित्रांनो,

 मॉर्निंग वॉकला निघाले,

समोरून प्रश्न: काय मॉर्निंग वॉक का????
(आता सकाळी फिरण्याच्या तयारीत निघाले आहे)

असेच आपण प्रश्न विचारतो

खरंतर ऩिरर्थक वाटतात,

 पण संवाद सुरू करण्यासाठी असतील

 किंवा चौकसपणा म्हणूनही असतील.
तर असे काही प्रश्न....

काय गं नविन का ड्रेस?
(नाही जुना/ कोणाचा तरी घातला)

प्रश्न: कुठे निघालीस???
उत्तर: बाहेर
प्रश्न: पण कुठे
(उत्तर:  मनात,मला सांगायचं असतं तर आधीच सांगितलं नसतं)
(म आपण आगाऊ ठरतो)

झोपली आहेस का???
झोप झोप मी आपली उगाच हाक मारली.
(आपण छान झोपलेले)

नविन केला का हार???
सोन्याचा????
मोठ्या सणाची खरेदी म्हणून कौतुकाने दाखवतो आपण,
(पितळेचा,बेनटेक्सचा)

अय्या, दोघंजण जाताय फिरायला????
(एकटीच जाऊ की तुला यायचय बरोबर)

अगं आज साडी???
(आता साडी नेसले तर!!! काय हा प्रश्न??)

तुला म्हणून सांगते..... कोणाला सांगू नकोस
(असं प्रत्येकाला सांगायचं.)

भिजलिस????
(आपण भिजून आलेले असतो, दिसतोय भिजलेले तरीही....)

अरे तो काय करतो???
घरीच असतो
कसं भागतं!!!!
(एवढी काळजी वाटते तर द्या ना दर महिन्याला काहीतरी)

पायी फिरायला निघालोय
ऑ... पायी???
(दिसतंय पायी चालतोय तरी हा प्रश्न)

नारळपाणी घेऊन आलो तर
प्रश्न: काय कोणाला बरं नाही का???
(म्हणजे बरं नसेल तरच नारळपाणी प्यायचं का)

तसा मुलाखत घेणारा प्रश्न विचारतो....
हे अॅवॉर्ड मिळालं, तर कसं वाटतं??
(कसं वाटणार..... वाईट का वाटणार??? )
किती कष्ट घेतले? काय करावं लागलं असं विचारा..

      आपल्याला पण असे प्रश्न विचारले जात असतील,

 आपण पण नकळत विचारत असू
अशा प्रश्नांना गमतीशीर उत्तरं द्यावीशी वाटली असतील,

 दिली असतील
तर..... सांगा मला ....

¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?¿?

( कंसात अशी उत्तरं दिली तर!!!!)

मंगलमय मंगळवार

सकाळी जरा उशीराच जाग आली. म्हटलं आज नको जाऊया फिरायला.....
पण लगेच दोनतीन विचार आले.
★ चांगल्या कामाला सुरुवात केली की .... मोडता येतो.
मायादेवी असते ना ती चांगल्या कामापासुन आपल्याला दूर न्यायचा प्रयत्न करते.
★ तेरड्याचा रंग तीन दिवस!
मॉर्निंग वॉक सुरू करून दोनच दिवस झालेत आजचा तिसरा दिवस !!!!
★सुर्याला वंदन, निसर्गाचं रूप बघायचं राहील.
★ सगळ्यात महत्त्वाचं....

 तुमच्याबरोबर होणारा संवाद, मनाबरोबर होणारा संवाद राहून जाईल.

माझी मैत्रिण म्हणायची...

 कधी मॉर्निंग वॉकला जायचा कंटाळा आला, नको जाऊया असं वाटलं तर...

 पांघरूणाला जोरात लाथ मारायची, आळस झटकायचा आणि 

लगेच तयार होऊन निघायचं!!!
मग काय???? उठले आणि तयार झाले! निघाले.....

  चहावाल्याने पहिला चहा केला तो बाहेर टाकला,
का असेल बरं????
रोजच असतं.

     आमच्या येथे एक आजी राहत होत्या

 त्या पहिला चहा केला की देवासमोर ठेवत व

 बशीत चहा ओतून फुंकरून देवाला नेवैद्य दाखवत.

     एक हॉटेलवाला त्याच्याकडे असलेल्या कृष्णाच्या हातात रोज फळ ठेवतो.

काही जण घरी साखर आणली, गोड पदार्थ केला की देवासमोर ठेवतात.

किती छान छान पद्धती असतात ना!!!! त्या का?? असं आपण विचारत नाही.

 मनात नोंदवतो, आवडतं म्हणून आपण करतो.

############################################

वहिनीचा रिप्लाय.....

आपण खेळताना पहिला डाव देवाचा म्हणतो. 

तसे रस्त्यावर खाद्यपदार्थ बनविणारे पहिला चहा, सरबत, 

पाणीपुरी, शेवपुरी ही रस्त्यावर ठेवून मगच पुढची अॉर्डर  गिऱ्हाईक असेल तर देतात.

 हे मी पाहिले आहे.

    विचारांचे आदान प्रदान व्हावे म्हणूनच तू लिही,

आम्ही वाचू. छान आळस झटकून केलेल्या भटकंतीचे कौतुक!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

रिप्लायला दिलेला रिप्लाय.....
अगं या लिखाणाचा हाच तर फायदा आहे
खुप छान विचारांची देवाण-घेवाण होते
मी पण reply ची वाट बघते
चालता चालता विषय सुचतात, जे माहिती नाही ते माहित होते,

 आणि माहिती होतं पण विस्मरणात गेलं त्याचं स्मरण होतं, 

उजळणी होते.

०००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००००

।।शिवसकाळ।।

   "धरणीमाता मारी हाका
आपला परिसर स्वच्छ राखा"!

     हे काल कुठेतरी वाचलं होतं.
जाणारा पाऊस , निसर्ग आपलं काम करतोय!!!
फिरायला बाहेर पडले, रस्ते एकदम स्वच्छ!
पुढे येणारे नवरात्र, देवीच्या आगमनाची तयारी परिसर स्वच्छ करून झाली असंच वाटतंय.....

निसर्गाने आपलं काम केलंय.
     भवानी शंकर मंदिराकडे लक्ष गेलं.
★ नागचाफ्याला खुप सुंदर फुलं आली आहेत. लांबूनही त्याचा आकर्षक रंग आपलं लक्ष वेधून घेतो. हिरवंगार झाड, त्याला आलेली फुलं, तोफेचे गोळे वाटावेत अशी चॉकलेटी फळं....
★  शंकराला नमस्कार केला, गायींना नमस्कार केला आणि पुढे निघाले.
★   लॅबर्नम रोडला ५०/१०० फुलं दिसतात लॅबर्नमची, पण झाड मात्र हिरवंगार!
★  तसंच गुंजाचं झाड! पूर्ण हिरवं पण अगदी दोनचार शेंगा दिसतात उकललेल़्या, आणि

 थोड्याश्या गुंजा खाली पडलेल्या.
★   मधुमालतीच्या फुलांना बहर आलाय त्या फुलांचा मंद, गोड सुगंध.....
★  वडाच्या झाडाला छोटी छोटी लाल फळं लागली आहेत.
     पुढे निघाले. चर्नीरोड स्टेशनलाच मस्त सूर्यदर्शन झाले.....
     अहाहा.... किती सुंदर रंग!
केशरी, सोनेरी लालसर!!!!
शब्दात नाही सांगता येत असा सुंदर रंग!!!
माडाच्या झाडातून, पलिकडे चर्च आणि तिथेच दिसणारे सूर्यदेव!!!!!
दोनचार क्षण उभी राहिले.
आपण किती नशीबवान आहोत की आपल्याला उगवत्या सुर्याचे दर्शन होते.
सूर्याला अभिवादन केले....

रविवार...४ ऑक्टोबर २०१५

     आज खुप दिवसांनी मॉर्निंग वॉकला गेले.....
     कालच्या झालेल्या जाणाऱ्या पावसाने सगळीकडे स्वच्छ सुंदर दिसत होते. वातावरण एकदम प्रसन्न !!!!
झाडं हिरवीगार !!!
    तारकाच जणू अवतरल्या आहेत असं वाटावं इतकी तगरीला भरपूर फुलं !!!!!
     बालभवनचा बगीचा तर हिरवागार गालिचा अंथरला आहे की काय इतका सुंदर!
फुलं पण ... हाराची पांढरी लिली, लाल चाफा, तगर, जास्वंद .... बहर आलाय फुलांना. या फुलांकडे बघतांना एक गोष्ट जाणवली,

 झाडावर फुललेली फुलं तजेलदार, मोठी असतात तेच कळी पाण्यात टाकून फुललेलं फुल छोटं दिसतं!
     रस्त्याने जी काही छोटी झुडपं लावली आहेत ना, त्यावरील पाण्याचे थेंब म्हणजे जणू मोतीच भासत होते. जणू मोत्यांचीच झाडं!
      सुर्योदय तर झाला होताच.
पण अजून सूर्यदर्शन झाले नव्हते. आणि चंद्र वाटावा असा सूर्य दिसला. आजूबाजुला पावसाळी ढग, पण काळे नाहीत हं!!!
आणि पुढील दोनच मिनिटात तो सुंदर सोनेरी रंगाचा दिसू लागला. आज बरेच दिवसांनी सूर्यदर्शन झाले.
     मॅरेथॉन जवळ आली आहे, तर तरूणाई धावण्याचे प्रशिक्षण घेत आहे, घोळक्या घोळक्यानी कसरत करतांना, धावतांना दिसली, आणि ज्यांनी आधीच प्रशिक्षण घेतलंय ते सराव म्हणून धावत होते. मस्त वाटलं आज.
     आता मात्र मॉर्निंग वॉकचा आनंद रोज घेणार आहे.
तुम्ही आहातच सोबत माझ्या!
हो ना !!!

×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×°×