मदर्स डे च्या निमित्ताने
आई....
आई असते आपली गुरु,
तिच्यापासूनच सर्व सुरु ..
दमलो तरी तोंडातून जे थकवा जाण्याचे शब्द असतात
ते म्हणजे... आई.!
विसावा मिळतो... ते म्हणजे आईची मांडी.!
आपलं सगळं बालपण तिच्या भोवती असतं,
काही दुखले खुपले तर...
पटकन शब्द येतात ते म्हणजे...
आई..
काही
वेळा तर
तिला न सांगता सगळ्याच गोष्टी कळतात
माहित असतात..
आल्यागेल्याचे
स्वागत,
कोणाला बरे नसेल तर सेवा शुश्रूषा करणे,
स्वयंपाक करताना सर्व लक्ष
त्याच गोष्टीकडे कसे द्यावे,
कामावर जाताना आणि कामावरून आल्यावर
कोणतीही
कटकट सांगू नये,
अशा गोष्टी न कळत आम्ही शिकत गेलो,
सुंदर
हस्ताक्षर,
उत्तम रांगोळी काढणे,
कथाकथन सुंदर करे,
वर्तमान पत्र वाचन
करणे,
सुंदर लेख कात्रणे ठेवणे,
भरतकाम विणकाम लोकरकाम करणे हे तर आवडते
छंद.!
तांब्यापितळेची भांडी लकलकीत करणे,
घराची साफसफाई करणे,
देवदिवा
लावल्यानंतर गोड गळ्याने श्लोक, म्हणणे,
खूप सुंदर करे, गाता गळा होता,
गाणी सुंदर म्हणे,
सगळ्या नातेवाईकांबरोबर छान संबंध होते,
मैत्रीचे,
आपुलकीचे होते.
कुणाचेही पटकन कौतुक करे..
ट्रिप सहल यात आनंदाने भाग घेत
असे,
पत्ते खेळायला आवडत होते..
कधीही काही दुखते खुपते असे रडगाणे गात
नसे...
होता होईतो सगळे अंगावर काढे...
आता मागे वळून बघताना असे वाटते कि
कसे सगळे जमवत असे???
त्यावेळी कधी तिला थँक्स, आई तू किती करते???
असे
म्हटले नसेल,
पण आज म्हणावेसे वाटते...
आई खूप खूप धन्यवाद.!
सगळ्या गोष्टी तुझ्याकडूनच घेतल्या...
आम्हाला पण अशीच ओळख हवी,
एक चांगली व्यक्ती म्हणून...
कुणीही असेच म्हटले पाहिजे...
या अगदी आई सारख्याच आहेत...
------------------------------
अहो आई...
एकदम निटनेटक्या,
जे काम करत ते अगदी मन लावून.!
भाजी चिरणे एक सोहळाच असायचा..
दूध
तापवणे, हे काम सुध्दा...
करताना त्या दुसरे काम करत नसत,
म्हणून कधी दूध
उतास गेले, करपले, असे झाले नाही,
सर्व पदार्थ उत्तम करत .
खूप लांब जाड केस होते.
सकाळी छान केस विंचरून त्याचे चक्र घालत .
आणि दुपारी मात्र केस सारखे करत.
नऊ वारी साडी चापून चोपून नेसत .
कॉफी आवडीने पीत .
हसतमुख, गोड चेहऱ्याच्या आई, भारदस्त,
होत्या...
सगळे कसे आखीव रेखीव असायचे त्यांचे...
हिशोब
लिहायला बसल्या तरी.. सगळे साहित्य घेऊन बसत,
जरा हे दे, ते दे असे नसे,
सकाळी कामगार सभा, अगदी आवडीने ऐकत,
रात्री पत्ते खेळायला आवडत असे,
आणि
हो ... टीव्ही बघणे
त्यासाठी साप्ताहिकी लिहून ठेवीत
ती व्यवस्थित पेपर
पॅड वर असे,
सकाळीच बघत आज कोणता कार्यक्रम बघायचा
शनी रवी सिनेमा कोणता
आहे??
छायागीत आवडीने बघत...
आणि हो
गजानन महाराज पोथी
रोज एक अध्याय नेमाने वाचत...
आणि त्यांची एक वही होती... स्तोत्रांची...
सगळे नीटनेटके, जागच्याजागी, वेळच्यावेळी करणे...
सर्व भावंडांची आवडनिवड जपत,
पुढे स्वतःचा संसार केला.!
त्याकाळी सर्वात मोठी मुलगी या नात्याने आलेली जबाबदारी आनंदाने केली
भरतकाम
विणकाम याची आवड जपत तीच नोकरी केली,
अप्रतिम भरतकाम याचे सुंदर उदाहरण आजही आमच्याकडे आहे.
कोणतेही challange स्वीकारणे आवडत असे,
स्पर्धेत भाग घेऊन बक्षीस मिळवण्याचा आनंद घेत आणि देत.
धुळे सोडून आल्यावर तिकडे मैत्रिणी असूनही
परत गेल्या नाहीत याचे मात्र आश्चर्य वाटते
म्हणजे उगाच जीव गुंतवून ठेवला नाही...
आपल्या मुलांनी बँकेत नोकरी करावी
हे त्यांचे स्वप्न
दोन्ही मुलांनी पूर्ण केले.
दोन्ही मुलांना घरातील कामाची छान सवय केली होती.
त्यामुळे मुले कोणतेही काम करणे सेवा करणे यात कधी मागे राहत नसत.
------------------------------
No comments:
Post a Comment