एकदा मारूतीराय आकाशातून जात असता, त्यांचं खाली लक्ष गेलं.
त्यांना दिसलं की एका देवळात कीर्तन चालू होतं
आणि रामराया मात्र देवळाबाहेर लोकांच्या चपलांचा ढीग होता, त्यावर बसले होते.
मारूतीराय लगबगीने खाली उतरले.
रामरायांना विचारलं , असे का चपलांवर बसलात ?
तेव्हा रामराया म्हणाले, जाता जाता देवळातून मला ऐकू आलं ,
ज्या ज्या ठिकाणी मन जाय माझे ,
त्या त्या ठिकाणी निजरूप तुझे .
सगळ्यांचं मन बाहेर काढलेल्या चपलांवर होतं ,
म्हणून मी इथे बसलोय!
..............................
हा मेसेज आला आणि
मनात चप्पल याविषयी अनेक विचार येऊ लागले.
..............................
चप्पल... देवळाच्या बाहेर काढणे...
::::::::::::::::::::::::::::::
मंदिरात लोक जातात पण...
देवळात गेलो तरी लक्ष बाहेर चप्पल चोरी होणार नाही ना.?
अनेकांचे लक्ष मंदिरातील देवाकडे नसून बाहेर काढून ठेवलेल्या चपले कडे असते...
(असे मी लहानपणी ऐकले होते.)
पण नवा विचार...
बरं झालं चप्पल चोरीला गेली..
जी
काही इडापीडा होती ती गेली..
असा एक विचार करतो...
कदाचित चप्पल चोरी झाली
याचा मानसिक त्रास
करून घ्यायचा नाही म्हणून हा विचार असावा..
पण असा विचार छान ना.!
******************************
काही कळलेले विचार
○ कोणत्याही देवस्थानमध्ये गेलो तर...
चप्पल डावी उजवीकडे ठेवावी,
उजवी डावीकडे ठेवावी.
○ दोन चपला शेजारी शेजारी ठेऊ नये,
थोडी दूर ठेवावी.
○ सगळ्यात चांगले...
लोकांनी देवाचे मनापासून दर्शन घ्यावे
म्हणून उत्तम सोय देवस्थान करते....
☆ चप्पल रॅक, स्टँड असतात तेथे मोफत चप्पल ठेवता येते.
☆ चप्पल ठेवण्यास पिशवी असते
बिल्ला दिला जातो....
••••••••••••••••••••••••••••••
☆ नाहीतर... काही लोक हि सेवा...
पैसे घेऊन चप्पल सांभाळतात...
रोजी रोटी व्यवसाय आहे त्यांचा.
☆☆ कदाचित... चप्पल चोरी करून पैसे मिळवण्यापेक्षा
कष्ट करून पैसे मिळवणे चांगले... हा विचार...
हि बुद्धी देवानेच या लोकांना दिली असेल.
••••••••••••••••••••••••••••••
☆ काही जण स्वतःची गाडी घेऊन जातात,
किंवा एखाद्या टूर बरोबर खास गाडी करून जातो तर...
गाडीतच चपला ठेवतो...
पण असे अनवाणी चालणे काही जणांना जमत नाही
म अशी मंडळी पायात जुनेमोजे घालून चालतात..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
काही मंदिरात चपला ठेवण्याची सोय नसते.
म पहिल्या व्यक्तीने नीट चपला ठेवल्या तर...
पुढील व्यक्ती नीट ओळीत चपला ठेवतात..
काहीजणांना चपला भिरकवण्याची सवय असते,
तर काही अगदी ठरलेल्या जागी व्यवस्थित चपला ठेवतात..
जी मंडळी अशी एकत्र जातात
त्यापैकी एक जण चपलांपाशी उभा राहतो...
बाकीचे दर्शन घेऊन येतात
आणि नंतर राहिलेली व्यक्ती दर्शन घेते.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
आता बघा हं....
पूर्वी जेमतेम एक जोड असायचा...
आणि नवीन घेण्यासाठी
खिशाला, हाताला सवड नसायची...
अगदी चप्पलची खोट, टाच झिजेपर्यंत सुद्धा चपला बूट वापरत असत.
( मुलगी लग्नाची असेल तर गमतीत म्हणत...
अगदी लग्न जमवण्यासाठी चपलेच्या टाचा झिजवल्या)
आता पूर्वीसारखे नाही..
एकच चपलेचा जोड..
आता...
मॅचिंग जोड ,
फिरायला जाण्यासाठी,
घरात घालण्यासाठी,
लग्नकार्याला जाण्यासाठी,
वॉकसाठी,
स्लीपर हव्यातच,
पावसाळी,
कोल्हापुरी चप्पल तर हवीच,
मोजेड्या,
एक ना दोन एकएक व्यक्तींचे कमीतकमी साताठ जोड तरी असतातच...
काहीजण बाहेर गावी जाताना....
एक सॅक चप्पल बुटचीच असते,
चपलांमध्ये तर किती प्रकार?????
अनेकरंग, उंच टाचा, पॉइंटेड टाचा, अबबब.!
आता सर्रास वापरले जातात ते
फ्लोटर्स...
अगदी छोट्यांपासून ते वयस्कर..
सगळ्यांच्या पसंतीस उतरणारे आणि सोयीचे...
काहीजणांना चपलेला अंगठा हवाच असतो
तर काहीजण चपलेचा पट्टा व्यवस्थित न लावता तसेच घसपटत चालतात.
पावसाळ्यात
वापरण्यासाठी गमबुट वापरले जात..
पण याचा छान उपयोग रस्त्यावर डांबर
घालणारे असतात त्यांना छान होतो...
पायांना गरम डांबरचा त्रास होत नाही...
जंगलातून फिरणाऱ्यांचे
बूट वेगळे असतात.
○ देवांच्या पायात खडावा, पादुका असतात...
तशाच रबरी चपला आहेत..
○ गवतावर चालावे म्हणून.. आता चपलावर आर्टिफिशिल गवत.!
तर
○ तळव्याला प्रेशर पॉईंट असतात
ते चालताना आपोआप मिळावे म्हणून
aqupressure चपला आल्या.!
डॉक्टर्स चपला
काळ बदलला,
विचार बदलले हेच खरं आणि चांगले आहे.
अगदी लहान मुलांच्या पादत्राणांची तर इतकी विविधता आहे.....
बघून थक्क व्हायला होते...
(तरी या छोट्यांना मोठ्यांच्या चपला घालायला आवडतात,
आणि हो उलट चप्पल अगदी हमखास घालतात लहानमुले)
पायात घालण्याच्या या वस्तूची नावाची विविधता पहा
खडावा,
पादुका,
खेटर,
वहाणा,
चप्पल,
चरणपादुका,
ऑल सीझन..
दुकानांची नावे
पदकमल,
चरणस्पर्श
मोची...
वास्तूला दृष्ट लागू नये म्हणून
अगदी छोट्या चपला वास्तूला टांगल्या
जातात.
लेदर चपलाना जास्त पसंती असते.
☆ कपडे धुण्याची लाँड्री असते
तशी बूट धुण्याची लाँड्री असते...
::::::::::::::::::::::::::::::
इतके सगळे असूनही
काही अनवाणी चालणे पसंत करतात
तर काही मुद्दाम अनवाणी चालतात.
No comments:
Post a Comment