Wednesday, 31 January 2018

खग्रास चंद्रग्रहण

: आज ३१ जानेवारी

खूप मेसेज व्हिडिओ येत होते एक सुंदर इमेज आली... 
म आपण पण या ग्रहणाचा अनुभव घ्यावा असे वाटू लागले...
चला नवी इमारत गच्चीवर.!
 ६.१० ला जाऊ या...
असे मैत्रिणी मिळून ठरवले.
गच्चीवर पोहोचलो...
उजेड आहे आणि जोडीला वाईट हवामान... दाट थर अशा वातावरणाचा कोणी म्हणे धुके, कोणी म्हणे आज उष्मा खूप होत होता तर... बाष्प...असो 
चांदोबा मामा इतक्यात दिसणार नाहीत हे नक्की. अजून तिन्हीसांजा होत आहेत, असा उजेड नाही अंधार नाही अशी स्थिती आहे.
कस दिसणार

 खग्रास चंद्रग्रहण  ???

कोणी पुण्याला फोन लावून चौकशी केली दिसतय का ग्रहण???
 छे.. नाही... आता ७ वाजून गेले आणि... 
पूर्वेकडे किंचित लालसर चंद्र दिसू लागलंय..
नजर खूप स्थिर केली आणि....

 yes...

 दिसला लालसर चांदोबा... अगदी धुरकट...
 म फक्त एकच लक्ष चांदोबा बघणे, 
जमल्यास त्याची छबी घेणे....

 वाह मस्तच...

दिसतोय सगळ्यांनाच...
बरं नुसत्या डोळ्यांनी दिसणार म्हणून कोणी दुर्बीण आणली नव्हती...
असो पण सुरेख दिसतोय..
 हळूहळू वर येतोय, प्रकाशित होतोय..
 अरे वाह...

 अगदी अंगठी सारखा दिसू लागला..

 किंचित प्रकशित.! वाह...
आणि म अगदी अंगठी तील खड्यासारखा.! 
आता मात्र फोटो काढण्यापेक्षा.. नजरेत साठवू लागले..
.हळूहळू प्रकाशित होतोय..
चला आता मात्र घरी जाऊ.. 
येणारे व्हिडिओ एवढे मस्त 
पण... प्रत्यक्ष वाईट हवामानामुळे मात्र तेवढे प्रकशित दिसले नाही 
पण दिसले ते नैसर्गिक...

आनंददायी..

 आपण या आजच्या घटनेचे साक्षीदार.!

एकाच महिन्यात दोन वेळा पौर्णिमा आली तर... 

 ब्लु मून दिसतो अस काहीस वाचलं होत... 
व्हिडिओ पण येत होते.


 ग्रहण पाळावे, पाळू नये हे प्रत्येकाने आपल्यावर ठरवावे...

आज एक संवाद ऐकला 

काय रे आपण इकडे ग्रहण पाळतो, 
तिकडे अमेरिकेत पाळतात का???

असा प्रश्न का पडावा???

आपले मत अमेरिकेत काय घडते यावर ठरवले जाते का???
आपल्याला स्वतःचे मत नाही का???

आपल्या कडे शास्त्र म्हणून ज्या गोष्टी सांगितल्या 
त्याला काही आधार असणार तो कधी सांगितला नाही,
 देव बघेल काय करायचे ते... अशी देवाची भीती घातली
पण यावेळी हवामान बदलत असेल 
म काही आजार होण्याचा संभव असेल म्हणून ग्रहण बघू नका, 
ग्रहणात खाऊ नका
बाहेर फिरू नका... घ
रात स्वस्थ बसा, देवाचे नाम घ्या 

दाने करा असे सांगितले...

पूर्वी ग्रहण सुटले कि काही लोक ...

दे दान सुटे गिराण


तांबे दान, वस्त्र दान, सोने दान, कपडा दान ... 
असे आरोळ्या देत फिरत असत
आणि लोकही असे जे दान द्यायचे असेल ते बांधून ठेवत
 आणि लोक मागायला आले कि देत असत....

केलेल्या पदार्थावर तुळशीपत्र ठेवून ते पदार्थ खाल्ले जात असत
आज आपल्याला तुळशी पाने का खावीत हे समजावले जाते पटवले जाते.... 
पूर्वी फक्त तुळशी ठेवा असे सांगत...

ग्रहण सुटल्यावर आंघोळ करून स्वयंपाक केला जात असे, 

देवांना गोडाचा नेवैद्य दाखवला जात असे, 

त्याला कारण म्हणजे

 वेध लागल्यापासून खात नसत
 म ऍसिडिटी होईल तर गोड खाल्ले कि त्रास होणार नाही
असो
एक खग्रास चंद्रग्रहण आणि आलेले विचार... 
या वेळेस चे ग्रहण वैशिष्ट्यपूर्ण होते हे नक्की

कुणी सुंदर असे पवई येथून फोटो पाठवला...
 सुंदर, वेगळा कॅमेरा


कुणी पुण्याचे फोटो पाठवले


आणि हे इथले ग्रॅण्टरोडचे


कुणी अगदी परदेशातील पाठवला...



Tuesday, 16 January 2018

आई सुंदर हलवा करत असे

आई....


खरंच ग्रंथ होईल इतक्या आठवणी असतात...

सध्या संक्रांत आहे हलवा दिला घेतला जातोय...

आई....


खरंच ग्रंथ होईल इतक्या आठवणी असतात...

सध्या संक्रांत आहे हलवा दिला घेतला जातोय...


आई सुंदर हलवा करत असे

आई पहाटेच्या थंड वेळेत हलवा करायला घेत असे.
स्वच्छ धुवून वाळवलेले तीळ पराती मध्ये घेत असे.
साखरेचा पाक करताना थोडंसं दूध टाकून मळी काढत असे.
हा पाक एका दिवशी पाव लिटर या मापाने तिळावर हलक्या हाताने चढविला जात असे.
अत्यंत सावकाश मंद आचेवर (मुद्दाम वातीच्या स्टोव्ह वर) सतत तीळ हलवत करावा लागतो.
एक एक चमचा पाक टाकून तो एकेका तिळावर आवरण करत असे. उजाडल्यावर हे काम बंद करी.
नंतर हलवा लवकर वाढण्याकरिता पाक जाड करत असे.
काटा चांगला  येण्याकरिता ठराविक जाडीचा हलवा झाल्यावर ती पाक पातळ घेत असे.
मग छान काटेरी हलवा होई.
दागिने करण्यास मग लवंग, दोरे, डाळं, मिरी, कुरमुरे पाकवले जात असत.
हाताला येणाऱ्या  घामाने काटे मोडतील म्हणून स्वच्छ पातळ फडक्याने हात पुसून घेत असे.
घाई असेल तर रात्री  उशीरा हलवा करणे सुरू  करी. 
मग पुन्हा पहाटे हे काम चालू करे.
असा सुरेख हलवा मी पाहिला नव्हता. 
मग दागिने करणे मजेचे वाटत असे. 
 
( माझी वहिनी हौशीने हलव्याचे दागिने करते )

 पाकात त्या खायचा रंग टाकून रंगीत हलवा करत असे.
पण...  केशरी हवा असेल तर मात्र केशर घालू  केशरी करीत,

हिरवा लाल रंग जास्त झाला तर हलवा कडू लागतो.
जास्त थंडी असेल तर....
 हलवा वाढतो पण 
हलव्याला काटा यायला पाक जेवढा पातळ तितका काटा नाजूक येतो.
वेगवेगळ्या पातेलीत पाक करून गाळून घ्यायचा. परातीत  तिळ थोडे गरम करून मग चमच्याने पाक टाकायच्या.

असा हलवा करायला मी मात्र शिकले नाही...

********************

राजगिरा चिक्की, लाडू


आई घरीच राजगिरा लाह्या बनवत असे आणि लाडू चिक्की बनवत असे

आमच्या येथील लोक उपासाकरिता ते नेत असत... म तो तिचा व्यवसाय झाला..
अगदी आदल्यादिवशी ती हे सर्व तयार करत असे
मंगळवार आणि शनिवार आमच्याकडे लाडू चिक्की तयार असेच.
राजगिरा... रामदाणा
*******************

लसूण चटणी..


आई लसूण चटणी उत्तम करत असे.. अशी चटणी अण्णांना डब्यात दिली कि हमखास सगळे घेत आणि अण्णांना मात्र ती मिळत नसे... त्यांच्या मित्रांनी प्रेमळ सूचना केली... आणि आईला एक व्यवसाय मिळाला...

********************

पुरणपोळी... 

आई उत्तम पुरणपोळी करत असे.. एकदा कोणी विचारले.. आम्हाला करून द्याल का???
आणि आईची पुरण पोळी... आणि तिचा व्यवसाय...

*******************
तसे तिने अनेक कामे केली... शिकली नव्हती ना... म नोकरी नाही
पण संसाराला हातभार म्हणून अनेक कामे केली.
********************
पेट्रोमॅक्स च्या जाळ्या शिवणे, 
पापड लाटून देणे, 
पुरणपोळ्या करून देणे
राजगिरा चिकी लाडू करणे
लसूण चटणी करणे...
शाम्पू च्या बाटलीच्या बुचाचे काम
अशी एक ना अनेक कामे केली.. सगळी कष्टाचे काम.!

तिला विणकाम, भरतकाम, लोकर काम हि आवडत होते...

 त्याच्या वस्तू या मैत्रीखातर करून देत असे..

अक्षर छान होते.

माहिती कात्रणे ठेवणे आवडत होते.

वस्तू जागेवर ठेवल्या तर तिला आवडत होते..

सर्वच नातवंडावर खूप प्रेम होते..


तिने कधी देव देव केले असे आठवत नाही

पण पूजेची तयारी करणे, पूजा झाली कि सगळे स्वच्छ करणे 

पूजेची सगळी भांडी स्वच्छ चकचकीत ठेवणे तिला आवडत असे...

माझ्याकडे गणपतीच्या वेळी ती आली कि प्रथम सगळी भांडी चकचकीत होत असत...


स्वयंपाकाची आवड होती
काहीही केले तरी ते चविष्ट करत असे

आलेल्या प्रत्येकाची आवड लक्षात ठेऊन पदार्थ करत असे.

स्वतःला कपडे दागिने पैसे कमी म्हणून कधीच हिरमुसली नाही.
कोणाला कळत पण नसे
कि हिच्याकडे या गोष्टी कमी आहेत...

कुणाकडे जेवायला बोलावले तर 
आई कधीच आयत्या वेळी जेवायला जात नसे... 
लवकर जाऊन त्यांना मदत करे.
कामावे तो सामावे असे म्हणे...
कोणाला आपल्या घरी बोलावले तर 
सकाळी लवकर उठून कामे वेळेत करून छान आवरून बसे.. 
आणि अगोदर चार पदार्थ करून डब्यात भरून ठेवत असे... 
म्हणजे आल्या आल्या काही देता येते आणि 
जायच्या अगोदर काही हवे का खायला हे विचारता येत असे..
 आलेल्या माणसाला कोणतेही काम करावे लागत नव्हते...
कधीही जेवण कमी पडत नसे... 
अजून दोनचार लोक आले आयत्या वेळी तरी जेवायला वाढता येत असे..

कुठे सहलीला ट्रीपला गेली तर..

. सर्वांच्या बरोबरीने चालत असे
जिथे बसायला मिळेल तिथे बसे, पडेल ते काम करे..

कुणाकडे जाताना घरी केलेला खाऊ बरोबर घेऊन जात असे.

रात्री जरी आमचे नातेवाईक मध्यरात्री ड्युटी संपवून आले तरी 
पटकन पिठलं भात, बटाटा काचऱ्या असे करून वाढत असे.!

आलेल्यांबरोबर गप्पा मारत असे...
 वेळेचे नियोजन उत्तम होते...

Saturday, 13 January 2018

मकर संक्रांत....

उद्या

आंग्ल नवं वर्षातील पहिला सण...

हा भौगोलिक सण आहे...

 



सूर्याचा मकर राशीत प्रवेश होतो..

दिवस तीळातीळाने आता वाढत जाईल... 

थंडी कमी होईल.


संक्रांतीनंतर शुभ कार्य सुरु करण्याची प्रथा आहे.

काळा रंग शुभ मानतात.! अर्थात या सणाला काळे कपडे परिधान करतात
काळा रंग उष्णता शोषून घेतो.. काळे, गडद रंगाचे कपडे वापरले जातात.
उष्ण अ स्निग्ध पदार्थ खाल्ले जातात. 

आता हळूहळू थंडी कमी होईल आणि
 सौम्य उष्ण वारे वाहू लागतील म्हणून
 आनंद व्यक्त करण्यासाठी पतंग उडवले जातात...

बडोदा येथे पतंग उडवण्याच्या स्पर्धा होतात..


तीळ आणि गूळ हे उष्ण आणि स्निग्ध पदार्थ...

यांचे लाडू, वड्या केल्या जातात आणि त्या वाटतो..

आणि देताना पण किती छान बोलले जाते...

तिळगुळ घ्या..
गोड गोड बोला

आमचा तीळ
सांडू नका
आमच्याशी कधी
भांडू नका...

अजून एक अगदी लहानपणी कविता होती तिळाची, 
त्यात किती सुंदर वर्णन आहे याचे
*******************

कणभर तीळ


वाटाणा फुटाणा शेंगदाणा
उडत चालले टणाटणा.
वाटेत भेटला तिळाचा कण.
हसायला लागले 
तिघेही जण.!

तीळ चालला भरभर.
थांबत नाही कुठे पळभर!
"तिळा, तिळा, कसली रे गडबड?"

" थांबायला वेळ नाही. सांगायला वेळ नाही.
काम आहे मोठं, 
मला नाही सवड!"

" ऐक तर जरा,
पहा तर खरा,
कणभर तिळाचा 
मणभर नखरा!"

" बघा तरी वाट! 
सोडा माझी वाट!"
" बघुया गंमत, 
करूया जंमत!
" चला रे जाऊ 
याच्याबरोबर.!

तीळ चालला भराभर. 
वाटेत लागले ताईचे घर.
तीळ शिरला आत,
 थेट स्वयंपाकघरात.

ताईच्या हातात 
छोटीशी परात
हलवा करायला 
तीळ नाही घरात! 

ताई बसली रुसून, 
तीळ म्हणतो हसून,
" घाल मला पाकात, हलवा कर झोकात."

ताईने टाकला 
तीळ परातीत.
चमच्याने थेंब थेंब 
पाक ओतीत, 
इकडून तिकडे 
बसली हालवीत.

शेगडी पेटली रसरसून,
वाटाणा, फूटाणा, शेंगदाणा गेले घाबरून!

 पण तीळ पाहा कसा?
 हाय नाही, हुय नाही, हासे फसफसा!
पाकाने खुलतोय, काट्याने फुलतोय !

अरे, पण हे काय?
 तीळ कुठे गेला?
काटेरी, पांढरा हलवा कुठून आला?

" वाटाण्या, फुटाण्या, शेंगदाण्या,
पाहिलीत गंमत? कणभर तिळाची मणभर करामत!

एवढासा म्हणून 
हसलात मला,
खुलवीन मी तर 
सर्व जगाला!"

::::::::::::::::::::::::::::::::::::
इतकं सुंदर चित्र होतं या कवितेखाली..
अजूनही नजरेसमोर आहे

::::::::::::::::::::::::::::::::::::

किती सुंदर असतो हा हलवा... तिळलाडूच्या बरोबरीने असणारा...
------------------------------ 

एवढासा तीळ, 

पण म्हणतात ना... 
एक तीळ सात जणांनी वाटून खावा...

किंवा... तीळ भिजत नाही तोंडात...
------------------------------

असा हा सण ऋतू,

 राशीचक्र आणि

 उत्तरायणाचा  संगम असलेला सण 

आवडत्या रविवारी येत आहे...


एन्जॉय...

~~~~~~~~~~~~~~

संकलन...

खूप पौराणिक कथा आहेत
महाभारत युद्ध...
भीष्म पितामह, 
दक्षिणायन असल्याने स्वर्गवासी होऊ इच्छित नव्हते, 
अर्जुनाने त्यांच्यासाठी बाणांचा बिछाना तयार केला व
 उत्तरायण मुहूर्त पाहूनच त्यांनी प्राण सोडला..
तो दिवस म्हणजे मकरसंक्रांत.!!!

याच दिवशी 
गंगामाई राजा भगिरथाच्या तपाने पृथ्वीवर आली व 
कपिल आश्रमात येऊन समुद्रात विलीन झाली.

'वसुधैव कुटुंबकम'

असा संदेश देतात, 

आकाशात उडणारे रंगबिरंगी पतंग.!


आपण सुद्धा या दिवशी सूर्यदेवांचे स्वागत दर्शन घेऊन करू या...

आणि नकारात्मक भावना सोडून सकारात्मकतेच्या दिशेने वाटचाल करू या....

*******************

 तिळाचे फुल
तीळ शेंगा

Friday, 12 January 2018

पतंग उडवू चला

गड्यानो पतंग उडवू चला 

 रंग ढगांवर मावळतीचा 
लाल पिवळसर किती मजेचा 
झुळझुळ वर नदीकाठचा 
बाजूस डोंगर मळा 
 

 

 

 


संक्रांत जवळ आली कि बालगोपाळासह पतंग प्रेमींना वेध लागतात ते पतंग उडवण्याचे.. 
त्यासाठी तयारी करण्याचे.!
याची योजना आधीपासून सुरु होते..
 आणि यावेळी तर रविवार आहे... 
म काय दिवसभर पतंग पतंग पतंग.!

ढील दे रे ढील दे रे

माझा पतंग उंच उंच जाऊ दे...

 


भोगी संक्रांत...
या दिवशी पतंग उडवतात.

पतंग उडवता येणे हि एक कला आहे.

तसेच फिरकी गुंडाळणे हि एक कला आहे..

वारा येईल तसा पतंग उडतो.
काही पतंग गोते खातात.
उडता उडत नाहीत.

पतंग खरेदी करण्यासाठी मार्केट मध्ये जाऊन खरेदी केले जातात. 

( डोंगरी येथे मोठे मार्केट आहे)

हे मार्केट रात्री सुद्धा सुरु असते.

पतंग उडवण्यासाठी अगोदरच पतंग, फिरकी, मांजा याची खरेदी केली जाते,
पतंगांना अगोदरच कणी बांधली जाते... 
(कणी बांधण्याची आपापली पद्धत असते.)
कणी बांधून तयार असली म्हणजे एकामागोमाग पतंग उडवता येतात.

पतंग फाटला तर... 

भाताने कागदाचा तुकडा पतंगाला लावून तो भाग चिकटवतात...
*******************************

पतंग उडवण्याची पद्धत.

काही जण जागेवर उभे राहून
 पतंग जमिनीवर ठेवून मांजाला झटके देत पतंग उडवतात.
तर काही सवंगड्याच्या 
हाती पतंग देऊन त्याला काही अंतरावर जायला सांगून पतंग उडवतात.
*******************************

★मांजा...

 बदामी मांजा, गुलाबी मांजा आणि पांढरा मांजा... मी बघितला आहे. 

★मांजा जर थोडा हवा असेल तर.. तो "वित" या भावाने मिळतो.. 
*******************************

काटाकाटी

काही जणांना काटलेला पतंग पकडायला आवडते.

तर काही जणांना पतंगाची काटाकाटी करायला आवडते..

दोनचार पतंग काटले कि मांजा नवीन घेतला कि पतंग काटाकाटी करता येते.

काटाकाटी च्या वेळी पतंग करणाऱ्याच्या
हालचाली वेगाच्या असतात... चेहऱ्यावरील भाव बघण्यासारखे असतात.
आणि फिरकी संभाळणाऱ्याचे कसब असते... 
मांजा भराभर गुंडाळावा लागतो नाहीतर तो गुंततो.
काही जण पतंगाला लांबच लांब शेपटी लावतात,
 म्हणजे हा पतंग उंचचउंच जातो.
असा शेपटी लावलेला पतंग संथ स्थिर होतो 
आणि आकाशात विहार करतो.

मोकळ्या मैदानात,
 गच्चीवर, आणि हो
घराच्या छोटयाशा गॅलरीतून पतंग उडवण्याची मजा घेता येते...

काहीजण देहभान हरपून रस्त्यावर पतंग उडवतात..
यात काही आपले प्राण गमावतात.
तर.. काही पक्षांच्या पायात, पंखात मांजा अडकून ते जखमी घायाळ होतात...
दुचाकी वाहनावरून जाणाऱ्या लोकांच्या अंगाभोवती मांजा लपेटून अपघात होण्याची शक्यता असते.

आभाळ सारे रंगबिरंगी दिसते पतंगामुळे...
जिकडे तिकडे तुटलेले मांजे दिसतात.
झाडावर, विजेच्या तारांवर असे काटलेले/ अडकलेले पतंग दिसतात.

पतंग उडवण्यासाठी जर दोन जण असतील तर छान.
 एक पतंग बदवतो तर

 एक फिरकी सांभाळतो

म्हणजे... ढील देणे, 
फिरकी गुंडाळणे...
हे अगदी हात सफाईने करावे लागते.!
( अजूनही काही आपली पद्धत चोखाळतात.)
यांची नजर चौफेर असते... 
○कोण पतंग कापायला येताय का???
○कोणता पतंग काटता येईल????
○कोणता पतंग खास आहे जो आपण कापून दाखवून आनंद घेऊ???

रात्रीच्या वेळी पतंगाच्या दोरीबरोबर दिवे सोडतात


एकाच वेळी अनेक पतंग उडवताना मागे पाहिले आहे.. 

साधारण 111 आणि 100 पतंग एकाच दोरीला 
त्या व्यक्ती पतंग उडवताना मरिन ड्राईव्ह येथे बघितले आहे.
आता वेगवेगळ्या आकारात सुंदर सुंदर पतंग मिळतात..

पूर्वी तीनच आकारात पतंग असत

एक अगदी लहान मुलांसाठी
आणि एक मध्यम आकारात..जो सर्व मुले उडवत
आणि एक मोठ्या आकारात असे...

आता कुठल्याही आकारात पतंग मिळतात.


पतंग उडवण्याच्या स्पर्धा होतात.


अगदी छोट्या मुलांना प्लास्टिक झबला बॅग ला दोरा लावून देतात. 
आणि खिडकीतून ती बॅग सोडून देतात..
 जसा वारा असेल तसे ती बॅग काही अंतरावर उडते.
<><><><><><><><><><><><><>

Thursday, 11 January 2018

कांचन



 हे आहे कांचन फुलझाड...

 

ऑपेरा house च्या सिग्नल ला दोन झाडे शेजारी शेजारी आहेत.
फुलांनी भरलय..

याची पाने दसऱ्याला वाटतो तशी आपट्याची पाने वाटतात..

हिरव्या पानात अशी सुंदर रंगाची पाने लक्ष वेधून घेतात....
आज सकाळी बसने घरी येताना बघितली.

म कशी आहेत फुलं, झाड बघू.!!
म्हणून संध्याकाळी गेले.  म असे दोन फोटो काढले

आणि येताना दोन फुले पानासकट घेऊन आले...

पण... ती बावली....

मोह वाईट असतो ना...

पण आकर्षक रंग आणि प्रथमच बघितली ना...
(म्हणून तोडली)

वाईट वाटले...
झाडावर कशी छान दिसत होती.
फोटोत जी दोन दिसत आहेत ना...
तीच तोडून आणली...

झाडाला काटे होते बहुतेक..

तोडताना लागले हाताला
आल्या आल्या ती फुले पाण्यात टाकली.

असे खरंतर पिवळ्या रंगाचे फुलं असते असे दादरची वहिनी म्हणाली.

आणि त्याची भाजी करतात अशी माहिती तिने दिली..


 गूगल सर्च केलं
व्हिडिओ पण बघितला.
छान वाटले
या फुलाचे नाव ऐकले होते... आज प्रत्यक्ष बघितले... भर मुंबईत...

एकाच दिवशी दोन वेगळी फुले बघितली..

जी कधीच बघितली नव्हती.

Pink Tabebuia Tree @ ballard estate

11जानेवारी सकाळ



❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀

काल एका friend ने फोटो पाठवला व्हाट्सअप वर...




आणि मनात आले...
चला उद्याच जाऊन बघून येऊ... 
ठरले आणि निघालो
आज गुरुवार... मठात जाऊन स्वामींचे दर्शन घेतले... 

आणि 66 नं बस पकडली... 

❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀

थेट बॅलार्ड पिअरला उतरलो.. बसमधून शोधक नजर...
 कुठे दिसते का ती इमारत आणि ते फुलझाड???
नाही.!!
म स्टॉपवरून चालत मागे आलो... एक इमारत तशीच वाटली पण ते फुलझाड तिकडे नाही... 
चला उजवीकडच्या समोरच्या रस्त्याला वळलो...
 आणि दूर आहे फुलझाड... हो खरंच हेच ते झाड.!!!
 जवळ गेलो

झाड फुलांनी बहरलेले

फिक्का गुलाबी रंग, देठ सुद्धा फिके हिरवे.! 

अगदी अलगद एकेक फुलं येत होते खाली.!

 रस्त्यावर फुलांचा सडा... 

 

मी पटापट फुले वेचू लागले..

तेथील सिक्युरीटी गार्ड जवळ आले आणि 
म्हणाले काय उपयोग आहे या फुलांचा???
 नाव काय???

मी त्यांना म्हटले मराठीत नाव माहित नाही 
आणि
 इंग्लिश मधून याचा उच्चार मला येत नाही...

अहो हि फुले गाडीवर पडली तर खूप छान दिसतात...


जेव्हा मी गूगल सर्च केले तेव्हा हि अजून दोन रंगात असतात फुले असे कळले
पिवळा (गोल्डन)
आणि जांभळा ( पर्पल)

हे एकमेव झाड असावे... (या भागात तरी...)

मी प्रथमच बघितले.
आतापर्यंत फिरले आहे पण असे झाड बघण्यात तरी नाही.

❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀


रस्त्याच्या कडेला लॅबर्नम, गुलमोहोर, कुठेतरी कैलासपती ( नागचाफा  )
अशी झाडे बघितली आहेत, 
(पिंपळ तर अनेक ठिकाणी वृक्ष असतात.
(कागविष्ठेचे झाले पिंपळ)
अतिशय उपयुक्त,
(आणि याच्या मुळाशी विष्णूचा वास असतो असे म्हणतात..
याची पालवी सुंदर दिसते,   पिंपळ पानाची सळसळ, जाळीदार पिंपळ पान) 

✽ ✽ ✽ ✽ ✽ ✽ ✽ ✽ 


पण हे फुलझाड मात्र आजपर्यंत  बघितल्याचे आठवत नाही.

Pink Tabebuia Tree 

असे एकमेव झाड.. फुललेले.. खाली सडा पडलेला, आणि वेचायला मिळाली फुले...

✽ ✽ ✽ ✽ ✽ ✽ ✽ ✽ 


हा भाग सकाळच्या शांत  वेळी फिरायला मिळाला. 
सुंदर दगडी इमारती.!
 पुन्हा कधी जाऊ फिरायला असा सुंदर परिसर....

Pink Tabebuia Tree 
या फुलाच्या निमित्ताने...
 या परिसरात फेरफटका मारून आलो.

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁


गुलाबी तबेबुयिया ट्री 


Tabebuia aurea 

Trumpet tree


Ornamental flowering

❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁

अशीही नावे आहेत.

दुर्मिळ झाडे 

रोज त्या वाटेने येणारे जाणारे ढुंकून सुद्धा बघत नाहीत...
भराभर तेथून जातयेत असतात...

छोट्या छोट्या गोष्टीत आनंद असतो तो हा असा....


Monday, 1 January 2018

अजी सोनियाचा दिनु वर्षे अमृताचा दिन....

1 जानेवारी



नव आंग्लवर्षदिन स्वागत..

 ख्रिस्ताब्द 2018

आज

1 january 2018.

नवे वर्ष, सोमवार ने सुरुवात होत आहे.
आजच्या दिवसाच्या सुरुवातीने आपण कॅलेंडर बदलत आहोत.

आधीच ते चाळून बघितले असेल... 

याच दिवसापासून कोणी संकल्प करतं, 
उत्साहाने, आनंदाने स्वागत करतो या दिवसाचे...
जगाची व्यवहाराची भाषा शिक्षणाची भाषा इंग्रजी.!

आज काय दिनांक आहे महिना कोणता वर्ष कोणते म्हटले तर 
इंग्रजी दिनांक महिना वर्ष चटकन सांगता येते,
   आज ज्ञान याच भाषेतून उपलब्ध आहे.
आपण बहुभाषिक देशात राहतो,
 म भारतात फिरताना तर..
 हि भाषा उपयोगी आहे...

संपर्काची भाषा, ज्ञान देणारी भाषा म्हणून जर आपण हि भाषा आत्मसात करतो,
 तर आजच्या दिवसाचे स्वागत आनंदाने केले पाहिजे,

आणि हो
 आपल्या मातृभाषेतील
 कोणते वर्ष 
कोणती तिथी
 कोणता महिना सुरु आहे हे माहिती असायला हवे.
सोमवार.!
श्री शालिवाहन शके १९३९
पौष शुद्ध १४
दुपार नंतर पौर्णिमा
*******************************