आज ना हातगाडीवर मिळतो तो खरवस??? आणला.
मन परळच्या (आजोळच्या) गॅलरीत पोहोचले
शुभम करोति झाले कि जेवण आणि म पाणी भरायचे .
मामा छोट्या स्टूलावर बसून नळीने पाणी भरायचा
एका बाजूने नाट्यसंगीत सुरु असे,
मला कळशीने पाणी भरायला आवडे...
आजीला विचारायचे आणि पाणी भरायचे
पाणी झाले कि गॅलरीत, गप्पा गोष्टी
कधी सिनेमा स्टोरी सांगे मोठाभाऊ.
हा खरवस वाला मस्त कापून देत असे वड्या .
आणि तो पानात देत असे.
चार चाकी हातगाडी, पेट्रोमॅक्स चा दिवा,
अनेक लोक हा खरवस ? घेत, वाटेत जाताजाता खात.
ते बघताना मज्जा वाटायची
कधी घेतलेला आठवत नाही.
रांगेने बसून कुल्फी मात्र कधीतरी खात होतो
पण हा खरवस... ?
आई म्हणे हा चायनाग्रासचा बनतो
खरा खरवस नाही.
तब्येतीस चांगला नाही.
म कधीच खाल्ला नाही बहुतेक...
पूर्वी बाहेरचे खाण्याची पद्धत नव्हती.
सर्व काही घरी केले जाई.
योग्य वेळी. श्रीखंड पुरी..
त्या त्या सणाला. चकली चिवडा लाडू... दिवाळी
हा खरवस यांना आवडतो.
अस आत्ता म्हणाले.
पण इकडे खरा खरा खरवस अगदी पोटभर मिळत असे
म गाडीवरचा कोण खाईल खोटा खरवस????
आज अर्धा किलो आणला आता खायचा नाही,
आणि आई म्हणे खाऊ नये, पण थोडा खाल्ला,
आणि लहानपणी गॅलरी मध्ये बसून करत असलेले निरीक्षण ....
तसे संध्याकाळची मारुती मंदिरातील आरती
आणि त्यावेळी होणारा घंटानाद.! आजही कानात येतो तो नाद.!
रात्री येणारी फुलवाली
बट शेवंती दवणा मरवा घेऊन येत असे
तिची साडी नेसण्याची पद्धत वेगळी होती
आणि येणारा कुल्फीवाला....
तो खरा खरवस नव्हे.
खरा खरवस आता कुठे मिळतो माहित नाही.
आमच्या मावशी गोरेगाव ला राहत
म 5 ली खरवस आणि 5 लिटर दूध
त्यात साखर वेलची पावडर घालून रात्रभर जागून करत
तसा खरवस आता नाही.
छान घट्ट वड्या होत.
खरतर त्या नोकरी करत.
पण रात्रभर जागून निरनिराळ्या डब्यात करत.
No comments:
Post a Comment