नर्मदे हर !

20 ऑगस्ट रोजी थोडा पाय दुखावला..!

म घरातच बसून होते

सहज व्हाट्सअॅप मेसेज बघत असताना.. पायी नर्मदा परिक्रमा केली त्यांची लिंक दिसली

ऐकायला सुरु केली, ओघवती भाषा शैली, अगडी खिळवून ठेवले सगळे भाग एका बैठकीत ऐकले.!!!

गुरुवार चा दिवस आणि अचानक श्रीगुरुदेव दत्त यांचे अप्रतिम दर्शन.!

म वहिनीला, आणि अजून काही मैत्रिणींना लिंक पाठवली आणि म्हटलं....

 आज हे तू ऐकावं

अस मला वाटतय...

खूप छान अनुभव आहे

त्यांच्या तोंडूनच ऐक

आणि बघ.

अजून एका भागात 

 गजानन महाराज

आणि अजूनही सुंदर

असे होते तो भाग लिंक पाठवली.

 संपूर्ण 18 भाग आज ऐकले. २३ ऑगस्ट याच दिवशी.!!!

[8/30,  एक मज्जा.....

श्रावण सुरु आहे

नर्मदा परिक्रमा....

३० ऑगस्ट या दिवशी 

घरात अनेक दिवस असलेले पुस्तक वाचायला घेतले.

दुसरी सुरु आहे माझी

पहिली you tube वर ऐकली

ती पायी होती

ओघवती भाषा शैली

आणि आता सुरु आहे ती सायकल वरून...

पुस्तक वाचन काल सुरु केलाय आज होईल बहुतेक पूर्ण

आहे ना कमाल

पाय ठीक नाही आणि मानस नर्मदा परिक्रमा दोन झाल्या...

या पुस्तकात वाहन प्रदक्षिणा....

यांचे नंबर  आणि बरीच माहिती

एक दिवस परिक्रमा

हि माहिती आहे

बघू

योग असेल तर....

जाऊ... है ना

 आताच पुस्तक वाचून पूर्ण झाले

गेल्या गुरुवारी.... 

मी यू ट्युब वर ऐकली.नर्मदा परिक्रमा ऐकली. भाषा ओघवती आहे अनुभव खूपच सुंदर आहेत. अगदी पूर्ण ऐकल्याशिवाय बंद करता आले नाही ऐकणे.!!!

आणि काल पुस्तक वाचू लागले ते आज गुरुवार पूर्ण झाले.

इंदोर येथे काही वर्षांपूर्वी गेले तेव्हा ओंकारेशवर येथे गेले, अमलेश्वर दर्शन, मैया च्या तीरावर गजानन महाराज मठ.!

असे सुंदर दर्शन झाले

मुख्य मैय्याचे दर्शन.!

महेश्वर येथे नर्मदा मैया, सुंदर घाट संध्याकाळची वेळ, आणि सुंदर असे शंकर मंदिर, मन भरून पावले.!

::::::::::::::::::::::::::::::::::::

 नर्मदे हर ! नर्मदे हर ! नर्मदे हर !

एक सुंदर पुस्तक वाचायला घेतले काल 8 वाजता रात्री.

खाली ठेवावे वाटत नाही.!

सायकल वरून नर्मदा परिक्रमा...

ज्यांनी लिहिलय त्या जावयाच्या मित्राच्या आई आहेत.

आता लेह ट्रेक साठी हि दोघे त्यांच्या बरोबर गेली आहेत...!

हे पुस्तक गेले वर्षभर कपाटात होते,

गीता पाठांतर करत होते त्यामुळे हात लावत नव्हते.

आणि कालपासून 102 पाने वाचून झाली आहेत.

सुंदर लिहिलय.!

काही ठिकाणी मी जाऊन आले आहे.

म थोडे त्या आठवणीत रमते...

काही ठिकाणी अगदी त्या गावाला गेले

पण... तेथे नर्मदा मैया चे दर्शन घ्यायला का गेले नाही???  गुजराथ येथील सिद्धपूर.! 

जायला हवे होते.. असे वाटले..

::::::::::::::::::::::::::::::::::::

" त्वदीय पादपङ्कजं नमामि देवी नर्मदे "

नर्मदे ऽ ऽ ऽ धर्मदे ऽ ऽ ऽ शर्मदे ऽ ऽ ऽ

हर, हर, हर !!!

○○○○○○○○○○○○○

 श्री नर्मदेचा गायत्री मंत्र

ॐ रुद्र देहायै विद्महे

मेकलकन्यकायै धीमहि

तन्नोरेवा प्रचोदयात् !!

*******************

पत्नी होना आसान नहीं होता...

 

एका मैत्रिणीने खालील मेसेज पाठवला .!

पत्नी होना आसान नहीं होता...

अपनी इच्छाओं को मारकर घर के हर सदस्य को खुश रखना पड़ता है...

इसलिए ध्यान रखें.. कि...

जब वह  Restaurant में  मेन्यू कार्ड से कोई  dish पसंद कर रही हो,

तो 

उसे पसंद करने दें....

घर में हर रोज

हर बार का खाना बनाने के लिये वह अपना काफी समय सिर्फ इसलिये देती है

कि क्या बनाना है, 

कितना बनाना है और ...

किसके लिये बनाना है...!

जब वह बाहर जाने के समय तैयार होने के लिये time ले रही हो ... तो लेने दें...

उसने अपना time 

आपके press किये कपडो़ं को जगह पर संभाल कर रखने में, 

socks  और रूमाल संवार कर रखने में दिया है...!

वह अपने बच्चे को संवारने के लिये भी बहुत मेहनत करती है, ताकि ...

वह अडो़स पडो़स के सब बच्चों से अच्छा दिख सके...!

जब वह TV पर अपना मनपसंद ...

हमारी नजर में बेसिरपैर का  serial देखती है, तो देखने दें,

उसका उस serial  में तो ध्यान आधा ही रहता  है...

बाकी का ध्यान तो दिमाग में चल रही घडी़ पर रहता है,

आपके 

आते ही वह अपना मनपसंद serial अधूरा छोड़ कर kitchen की तरफ चल देती है....!

जब वह breakfast  बनाने में time लगा रही हो तो उसे लगाने दें,क्योंकि ...

वह सबसे बढि़या और कुरकुरे toast सबको दे रही है और 

ज्यादा सिंके व जले toast खुद के लिये अलग कर रख रही है...!

जब वह चाय का कप हाथ में ले कर खिड़की के बाहर शून्य में निहार रही हो, तो उसे निहारने दें...

रात को किचन का काम निबटा कर सोने जाती है तब 

लग व्हाटस्अप फेसबुक पर अपना मन बहलाती है तो उसे टोके नही ... उसे शांति मिलेगी 

ध्यान रहे.... येे उसकी अपनी जिंदगी है, 

उसने अपनी जिंदगी के अनमोल व अनगिनत घंटे आपको दिये हैं....!

अब यदि वह अपने जिंदगी के कुछ पल खुद के लिये लेना चाहती है तो लेने दें...!

उसका जीवन दूसरों के लिये  भागादौडी़ में ही बीत रहा है....

कृपया  उसे और ज्यादा तेज भागने के लिये मजबूर या निराश न करें.......!!

Salute every Women

 Regards,

      

   नारी शक्ति को नमन

 ( मला काय सुचले ते ... तिच्या बरोबर गप्पा )

माझ्या माहितीतील कुणी पुरुष मित्र असतील तर त्यांना मी हे सांगते

तुम्हाला कंटाळा येतो बाहेर खाण्याचा

पण कधीतरी आपण होऊन घरातील 

स्त्रीला

बाहेर न्या जेवाखायला.

 कधीतरी बरे वाटते.!

रोजच्या रोज साफसफाई करतो पण

महिन्यातून एकदा अजून छान साफसफाई करतो

म स्वयंपाक करून जेवणे..

थोडे थकायला होते,

तेव्हा बाहेर खायला बरे वाटते.

बाहेरगावी जातो तेथून आल्यावर दुप्पट काम असते.

म काही नाश्ता बाहेरून बरा वाटतो.!

पाहुणे मंडळी येणार तर... बरेचसे पदार्थ घरी करतो, नेहमीपेक्षा जास्त प्रमाणात करतो.

म पाहुणे गेले कि दुसऱ्या दिवशी बाहेर जायला बरे वाटते.

पाहुणे येणार तर एखाद दुसरा पदार्थ बाहेरून आणला तर....

आपले थोडे काम कमी होते

आपण फ्रेश राहतो.

पाहुण्यांची उठबस करायला...

मुलांना आवडणारे पदार्थ जसे पिझ्झा, बर्गर दाबेली पावभाजी असे पदार्थ नेहमी घरी करतो.

पण कधी बाहेरून पण बरे वाटते,

पुलाव बिर्याणी यासारखे पदार्थ घरी करतो,

पण एखाद वेळी बाहेरून आणला 

घरच्यांना टेस्ट आवडली तर त्यात काय घातले हे पाहण्यासाठी, टेस्ट कशी पाहिजे हे पाहण्यासाठी बाहेरून आणावे....

एखादे हॉटेल विशिष्ट पदार्थासाठी प्रसिद्ध असते, आपण जवळ राहत असलो तरी आपण तेथून कधी आणले नसते किंवा गेलो नसतो,

तर असे होऊ नये म्हणून तिकडे जाऊन खावे...

तरी घरची गृहिणी तिला घरीच करण्याची आवड असेल, तर मात्र बाहेर जाऊ नये...

आईला मुलाने पोटभर चांगले खावे , आवडते करून खाऊ घालावे असे वाटते... 

त्यात फायदा किती होणार हा विचार नसतो,

त्यात माया ममता प्रेम असते. आपल्या माणसांनी आवडीने खावे केलेल्या पदार्थाला दाद दयावी एवढीच अपेक्षा असते,

खाताना, जो पदार्थ केला आहे तो अमुक एका ठिकाणी कसा चांगला मिळतो ते सांगू नये एवढीच अपेक्षा असते... करणाऱ्या स्त्रीची.!

पूर्वी सगळे त्या त्या ऋतू , सण या नुसार पदार्थ केले जात, त्यामुळे ते आवडीने खाल्ले जात. बाहेर खाण्याची पद्धत नव्हती...

आता श्रीखंड हवे तर... आण छोटी डबी आणि खा, असे असते

पूर्वी दूध आणून त्या पासून श्रीखंड केले जाई म त्याची किंमत होती

आता एक फोन केला कि घरी हवा तो पदार्थ!!

आणि आता घरोघरी एकटी स्त्री असते, वेगळ्या चवीचे खायला तिला मिळत नाही,

म्हणून तरी बाहेर जावे कधीतरी...

बाहेर खातो पण असे लक्षात येते कि

पाणीपुरी, भेळ या सारखे पदार्थ एक प्लेट खाल्ले कि पोट भरते,

पण घरी केले कि.... अजून सगळेच आवडीने खातात

बाहेर पदार्थ खाल्ले कि काही जणांना गॅसेस किंवा ऍसिडिटी चा त्रास होतो...

खूप सारे पैसे होतात बाहेर खाल्ले कि...

एवढासा भात प्रकार पण किती पैसे असतात त्याचे

पण कंटाळा आला तर...

कधीतरी बरे वाटते.

काही प्रकार घरी केले जात नाहीत जसे कि स्टार्टर्स.... म हॉटेल मध्ये ते खावेत...

काही वेळा घरात अगदी दोन माणसे... म तळणी घालायचा कंटाळा येतो,

अशा वेळी बाहेरून दोन वडे आणून खावेत..

काही वेळा घरात खूप माणसे असली तरी बाहेरून आणणे बरे वाटते... खूप काम पडते आणि खाण्याचा प्रकार मोठ्या प्रमाणात करावा लागतो...

काही पदार्थ बाहेर महाग का मिळतात? हे बघण्यासाठी घरी करून बघावेत, म्हणजे त्यामागे किती मेहनत आहे ते कळते.... आणि घरातील दोन व्यक्तीसाठी घरी करण्यापेक्षा बाहेरून बरा वाटतो.

**********************************

गोडाचा शिरा

एक शिरा... किती प्रकारांनी आपल्या समोर येतो..  

पण

 प्रसादाचा शिरा याची गोडी काही अविटच.!!!!

आई भूक... अस लहानपणी म्हटलं कि थांब हं, पटकन शिरा करते.. 

असं म्हटलं कि आम्ही भावंडं एकदम खुश व्हायचो.!

आणि तुपावर रवा भाजला जात असताना 

जो काही भाजलेल्या रव्याचा वास सुटायचा कि... 

भूक खवळायची..

आणि त्यात घालण्यासाठी वेलची पावडर करायला घेतली कि आजूबाजूला पण कळे... 

आज शिरा करतायत यांच्याकडे!

जेव्हा उभ्याचा ओटा नव्हता तेव्हा आई खाली बसून रवा भाजायची, 

आणि जेव्हा उभ्याचा ओटा झाला तेव्हा आई ओट्यावर बसून रवा भाजत असे, 

आणि रवा भाजताना आई घामाघूम होत असे,

 पण ती मन लावून रवा भाजे 

ते काम करताना ती सुंदर दिसे.!

करता करता आई सहज काही सांगत असे,

 रवा छान गुलाबी भाजला गेला पाहिजे

 म्हणजे तो चिकट होत नाही,

 रवा छान फुलतो, गोड पदार्थ असला

 तरी त्यात कणभर मीठ घालावे, 

केशर घालताना वाटी किंचित गरम करावी 

म त्यात केशर काड्या घालाव्या,

 म्हणजे ते छान चुरले जाते आणि दुधात एकत्र पटकन होते, 

साखर विरघळली कि केशर वेलची केले बेदाणे जे काही घालायचे ते घालावे

 आणि गॅस बंद करून त्यावर झाकण ठेवावे.

 आणि असे व्हायचे कि 

कधी एकदा शिऱ्याची ताटली समोर येते

 असे होऊन जायचे. 

ताटलीत नुसता शिरा कधीच नसायचा, 

बरोबर पोहा पापड भाजून आणि लिंंबु लोणचे.! 

अहाहा... तो जो काही (स्वर्गीय ) आनंद व्हायचा... 

कुठली चांगली बातमी कळली ...

 पटकन कर शिरा, अचानक कुणी आलं कर शिरा

, मधली वेळ कर शिरा... 

पण हा शिरा वेगळ्या वेगळ्या स्वरूपात समोर येई.

कधी केशरी शिरा,

 कधी बदाम बेदाणे घालून

 तर कधी भाजताना केळे घालून..

पण ताटलीत असे तो मात्र छान मूद करून लोणचे पापड असलेले..

    काही जणांना नुसते पाणी घालून केलेला शिरा आवडतो.

 कुणाला प्रसादासारखा शिरा आवडतो.. 

काहींना केळे घालून शिरा आवडतो..

पण (काही म्हणा पूजेच्या वेळी असणारा शिरा वेगळीच चव असते.

प्रसाद म्हणजे "प्रभूंचे साक्षात दर्शन.!" )

आणि हा अगदी इवलाच मिळतो... पोटभरीचा नसतो.!

----------------------------------------------

अक्कलकोट येथे

 अन्नछत्र मध्ये  जो शिरा... 

भात वाढण्याच्या वाढण्याने 

(म्हणजे तसा तो खूप असतो)

 गरम गरम शिरा वाढतात... व्वा.! 

असा अप्रतिम शिरा घरी केला तरी मात्र होत नाही.

******************************

साजूक तूप, रवा साखर 

आणि दूध/पाणी सर्वाना सारखे दिले तरी

 प्रत्येकीचा शिरा वेगळा होईल...

******************************

आणि या गोडाच्या शिऱ्याची/ सांज्याची पोळी.. 

गूळ घालून बारीक रव्याचा सांजा करायचा.

 मस्त .. एक पक्वान्न

पूर्वी शिरा पुरी एक पक्वान्न होते.

लहानपणी ट्रिप म्हणजे गोडाचा शिरा आणि

 तिखटमिठाच्या पुऱ्या असा डबा असायचा...

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

हा जसा पटकन होणारा शिरा तसा... 

श्रीपाद श्रीवल्लभ यांना आवडणारा ... हलवा

म्हणजेच कणकेचा शिरा

कणिक भरपूर तूप घालून छान भाजायची

 आणि साखर किंवा गुळ घालून शिरा करायचा..

हा शिरा हातांनी खाण्यात वेगळीच मजा आहे.!

*******************************

गव्हाच्या जाड रव्याचा/ सोजीचा शिरा...

 थोडे वेळमोडे काम .

छान तुपावर हा रवा भाजायचा ,

 वेळ लागतो भाजायला... 

आणि रवा छान शिजला कि गूळ घालायचा...

 मस्त लागतो..

::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

शिऱ्याची वेगळी रूपे

रवा केक

 

आणि गोड आप्पे...

Double Humped Camel

लडाख येथे भारत चीन सीमा रेषेवर गस्त घालणे व रसद पुरवठा करणे यासाठी उंटांचा वापर केला जाणार आहे. 

लडाखच्या नुब्रा valley येथे दोन मदार असलेले उंट आहेत, 

त्यांना बॅक्टीरियन नावाने ओळखले जाते.

भारताचे सीमा सुरक्षा दल देशाच्या पश्चिम सीमेवरील वाळवंटी भागात उंटांचा वापर गस्तीसाठी करणार आहेत. सध्या या उंटांना प्रशिक्षण देण्यासाठी बिकानेर येथील राष्ट्रीय उंट संशोधन केंद्रातून ४ उंट सैन्याला देण्यात आले आहेत. 

( हि माहिती एका बुलेटिन मध्ये वाचली )

सध्या येथे जे उंट आहेत ते सफारीसाठी उपयोगी आहेत... 

दोन मदारी हे त्यांचे वैशिष्ट्य.!!!

 वाळवंटातील जहाज.!

यावर बसण्याचा आनंद काही वेगळाच आहे.

 बरोबर दोन मदारी मध्ये बसण्याची जागा...

 बर्फात असल्याने अंगावरील फर जरा वेगळीच.!