चला फिरायला जाऊ.!!!
संध्याकाळचे ऊन आहे आणि पाऊस.. अजिबातच चिन्हे नाहीत.
कशाला हवी छत्री????
नाना चौकात पोहोचलो आणि आज मलाबरहिल येथे जाऊ या का.?
चल , माझ्या मनात पण हाच विचार आला होता...
जेमतेम कंबाला हिल चढलो
आणि... अरे हे काय???
मस्त उनपाऊस.!
एका वाकलेल्या झाडाचा आश्रय घेतला.!
म्हणजे त्याचे खोड वाकले होते मस्त दोघेही उभे राहिलो.
पावसाचे टप्पोरे थेंब,
आणि त्या थेंबांची रस्त्यावर दिसणारी फुले...
मस्त बघत उभे राहिलो.
बघ, छत्री घेतली असती तर.... पाऊस पडला नसता आणि हातात उगाच अडचण.
( हा तर नेहमीचा अनुभव )
जाऊदे, ऊन पाऊस आहे तर जाईल पटकन.!
असे म्हणेपर्यंत पाऊस बारीक पडू लागला ,
चला निघू या. छेः
सुरूच झाला परत मोठे मोठे थेंब.!
मनात विचार आला...
लक्ष्य गाठण्यासाठी जेवढं अंतर तेवढंच घरी येण्यासाठी.!
लक्ष्य गाठायचं तर... पुढे चालायचं आणि
मागे वळलो तर घरी पोहोचू पण भिजत...
म भिजायचं आहेच तर पुढेच जाऊ.!
चला थांबला पाऊस.
चढ
सुरु झाला मात्र...
दमछाक सुरु झाली...
पण सुंदर अशी हिरवाई,
कित्ती कित्ती झाडे... वेली, रोपटी,
किती विविधता हिरव्या रंगाची.!
यातील काही झाडे ओळखीची.
त्यातील गुंजा दिसू लागल्या पेवर ब्लॉक
च्या फटीतून...
आणि मन बालपणात गेले..
जसं बकुळीची फुलं गोळा करताना आनंद
होतो
तसाच गुंजा गोळा करताना आनंद व्हायचा...
✽ उन्हाळ्यात बहरणारा गुलमोहोर,
झाड कसं लालभडक किंवा केशरी कुठे तरी पान... नाहीच बहुतेक ( उन्हाळ्यात )
आणि आज दिसलेले पावसातील गुलमोहोर झाड,
वाह.!! क्या बात है.!!
सुंदर पोपटी पाने आणि अगदी शेंड्यावर फुले ... लाल लाल,
या सगळ्या हिरव्या झाडात हे एक झाड दूरवर असले तरी
लक्ष वेधून घेत होते.!
✽ पुढे आपला देवचाफा असतो तसाच
पण याचा रंग मात्र गुलाबी/ कोनफळी नाजूक छोटी फुले... \
रंगाच्या वेगळेपणामुळे लक्ष वेधून घेत होती..
○ नजर मात्र कुठे मोर दिसतो का??? याचा शोध घेत होती.
फार पूर्वी बघितला होता इकडे मोर!!
आणि कान मात्र कोणते पक्षी...(पक्षांचे कलरव ऐकू येत होते)
याचा कानोसा घेत होते...
○ दूरवर होला या पक्षाचा आवाज येत होता तर
○डोक्यावरून पोपटाचा थवा विठू विठू करत उडत गेला.
○ कबुतरे दिसत होती.
☆संध्याकाळची घरट्याकडे जाण्याची हि पक्षांची वेळ...
चढ अजून संपत नाही...
नेहमी जाणारे भराभर पुढे जात आहेत...
कुत्र्यांना फिरवणारे येत जात आहेत...
खाली दूरवर दिसणारा शांत समुद्र.
किनारा... थोडीशीच माणसे....
रोज जिकडे फिरायला जातो
तो किनारा दूरवर बघताना छान वाटले.
तो किनारा दूरवर बघताना छान वाटले.
रोज तिकडून इकडे दिसणारी झाडांची दाटी बघत होतो...
आज प्रत्यक्ष इकडेच आहोत आम्ही.!
इकडून आज समुद्रकिनारा बघत आहोत.
आज प्रत्यक्ष इकडेच आहोत आम्ही.!
इकडून आज समुद्रकिनारा बघत आहोत.
म्हातारीचा बूट दिसला आणि हायसे वाटले...
चला आता आलो...
पण हे काय????
काम सुरु आहे ... गेट बंद.!
कमला नेहरू उद्यान लवकरच नव्या स्वरूपात बघायला मिळेल.
समोरच असलेले फिरोजशहा मेहता उद्यान मात्र छान नीटनेटके
मेंटेन केले आहे.
फिरायला येणारे, नेमाने वॉकसाठी येणारे, फारच सुंदर आहे हे उद्यान.!
सुप्रसिद्ध गाणे ....
आती क्या खंडाला... या गाण्याचे चित्रीकरण जेथे झाले त्या पायऱ्या... दिसल्या..
चला थोडे पुढे जाऊन पायऱ्या उतरू....
येथे गगनगिरी महाराज आश्रम आहे...
आणि एक मंदिर पण आहे.
गायी पाळल्या असाव्यात
शेण गोमूत्र असा वास आला एकदम
आम्ही सरळ पायऱ्या उतरू लागलो...
चांगलाच उतार आहे.
उतारा वरून खाली आलो आणि घराकडे वळलो तेथे एक सुंदर गार्डन आहे
त्याची तारीख वार वेळ असा फलक आहे तेथे ते लिहीत असतील.
इतका सुंदर पुतळा भर चौकात आहे पण किती लोक बघत असतील
आणि एक मंदिर पण आहे.
गायी पाळल्या असाव्यात
शेण गोमूत्र असा वास आला एकदम
आम्ही सरळ पायऱ्या उतरू लागलो...
चांगलाच उतार आहे.
उतारा वरून खाली आलो आणि घराकडे वळलो तेथे एक सुंदर गार्डन आहे
तेथे नेताजी सुभाषचंद्र बोस यांचा पूर्णाकृती पुतळा आहे.
त्यांना चंदनाचा हार घातला जातो. तो कधी घालणारत्याची तारीख वार वेळ असा फलक आहे तेथे ते लिहीत असतील.
इतका सुंदर पुतळा भर चौकात आहे पण किती लोक बघत असतील
No comments:
Post a Comment