Thursday, 14 July 2016

ज्याचा सखा हरी विश्व त्यावरी कृपा करी !!!


आज

उठल्याउठल्या मन बालपणात गेले.

आणि मुखी सहज शब्द आले....

चंद्रभागेच्या तीरी,
उभा मंदिरी,

तो पहा विटेवरी,
विठ्ठल विठ्ठल

जय हरी
विठ्ठल विठ्ठल
जय हरी

दुमदुमली पंढरी,
पांडुरंग हरी,

तो पहा विटेवरी....

❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀❀ ❀ ❀

समुद्र स्नान 

आषाढीला आमचे कुटुंब दादर चौपाटीला समुद्र स्नानासाठी जात असू 
आई वडील  मी आणि दोन भाऊ 

*****************************************************
आम्ही तिन्ही भावंडे....
 छोट्या गॅलरीत बसायचो आणि
 आता जसा पाऊस तसा पाऊस...
आणि
 वारकरी .... पांढरे कपडे, गळ्यात तुळशी माळ कपाळाला बुक्का गंध,
त्यांची दिंडी...
नाचत.. टाळ वाजवत भिजत
मुखी....

ज्ञानोबा..ज्ञानोबा

ज्ञानोबा माउली तुकाराम....

ऐकायला मात्र..(.ग्यानबा तुका, तुकाराम असे येत असे)

असे म्हणत वडाळा विठ्ठल मंदिरात जात असत.

     संध्याकाळी मात्र आमच्या वाडीतून दिंडी निघत असे...
त्यात तुकाराम, भजन करणारे बुवा,
 डोईवर तुळस घेतलेल्या सखू...
लहान मुली नऊवारी साडी नेसून,
मुले वारकरी वेशात,
आणि विठुरायचे भजन म्हणत वडाळा विठ्ठल मंदिरात जात असत..

पण....आम्ही मात्र कधीच गेलो नाही.!

ही वाडीची दिंडी अजूनही निघते...

अजूनही तेच तुकाराम बुवा ....बुवा म्हणून जातात.

खूप जणं मुलाबाळांसह जातात,
मृदुंग वाजवून टाळ वाजविणारे ओळीत  पुढे चालतात.
मग तुकोबा .......
मग पालखी मग स्त्रीया, पुरूष मुले चालतात.

सुंदर अनुभव.....एवढेच नुसते बघून आनंद मिळतो.

मी तर दादर येथे असूनही पाच सहा वर्षांपूर्वी वडाळा विठ्ठल मंदिरात गेले

तर दोन वेळा पंढरपूर !!!!!

नऊ वर्षांपूर्वी सुंदर दर्शन झाले विठ्ठलाचे....

मन भरून पावले

तो अनुभव खूप छान आहे.
डोळ्यासमोर सहज उभा राहतो.
हा अनुभव.

विठ्ठल.

आणि त्याच्या समोर उभी असलेली...माऊलीचे रूप डोळ्यात साठवणारी.... मी

आणि मला तेथे इतका वेळ उभे राहू देणारे  पुजारी... बडवे...

म सोळा खांबांचे मंदिर नीट निरखून बघितले.

नामदेव पायरीवर उभी राहिले.

देवा मला माफ कर... असे म्हणून कान पकडून तीन उड्या मारल्या.

गरुड खांबाला मिठी मारली.

*********************
  वारकरी पंढरपूरला जातात ते कळसाचे दर्शन घेऊन माघारी फिरतात...
वारकरी म्हणतात....

आमचा पांडुरंग भक्तांना दर्शन देण्यासाठी..

भक्तांचा मेळा पाहण्यासाठी कळसावर येऊन बसतो....

अस ही आपण पहिल्या पायरीला नमस्कार करतो मंदिरात जातो 
आणि बाहेर आल्यावर भक्तिभावाने कळसाचे दर्शन घेतो....

आजची देवशयनी एकादशी, महाएकादशी,.... 

आता देव क्षीर सागरात शेषनागावर

निद्राधीन होतात...

आता चातुर्मास सुरु झाला...
निरनिराळी व्रत वैकल्ये केली जातात.

 उपवास...म्हणजे देवसान्निद्ध राहण्याचा काळ!

卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐 卐

डोळे मिटता सामोरे,
पंढरपूर हे साक्षात |

मन तृप्तीत भिजून,
पाही संतांचे मंदिर ||

पहिली पायरी नामदेव,
दुसरी असे कुंभार |

एकनाथ झाले द्वार,
संगे उभे तुकाराम ||

जना- मुक्ताई- बहिणा झाल्या तुळशीच्या माळा |
वर कळस झळाळे, सोनियाचा होऊनी ज्ञानदेवा ||

मंदिरी उभा विठू, करकटावरी |
डोळ्यातून वाहे आता इंद्रायणी, चंद्रभागा||

आज

देवशयनी आषाढी एकादशी...

विठ्ठलाला दही दुधाचे स्नान घेतले कि ती मूर्ती सुंदर विलोभनीय दिसते

म्हणून तिला पांडुरंग म्हणत असतील का???

Saturday, 9 July 2016

ब्लाउज पीस....


या ब्लाउज पीस वरून....

अगदी पूर्वी स्त्रिया, चोळी, ब्लाउज पोलकां झंपर शिवत 
तेव्हा एक काळा आणि एक पांढरा ब्लाउज असला कि काम होत असे.

*******************************

म थोडा बदल म्हणजे त्यावर
 भरतकाम करत, वेलवेट, चिकनची कापड पण छान मिळत. 
 काही फुग्याचे हात, थोडे लांब हात, स्टँड पट्टी अशी फॅशन असे. असे ब्लाउज शिवत.

*******************************

म कोणी ओटी भरली आणि चांगले एक मीटर कापड दिले कि बायका खुश होत.
या एक मीटर कापड वरून कधी ७० से.मी. कापडाचे पीस झाले ते कळलं नाही.

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

म स्त्री कापड देतांना सांगू लागली..
.अगं मुद्दाम ताग्यातून कापून आणलाय ८५ से.मी.. 
म्हणजे तुझा ब्लाउज होईल.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

  दुकानात आपण जातो

 आणि 
दुकानदाराला सांगतो..

.देण्याघेण्यासाठी पीस दाखवा.. 

असे तयार पीस तर ६०/६५से.मी.चे असतात.
त्यावर टू बाय टू किंवा टू बाय वन अस लिहिलेलं असतं.!

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

म थोडं मॅचिंग बाघितले जाऊ लागले,

 शिंपी/टेलर म्हणू लागला....
 ८०/९० से.मी. कापड घ्या म्हणजे ब्लाउज चांगला होईल.

म मिळणारे ब्लाउज पीस हे इकडून तिकडे पास होऊ लागले, 

कधी न बघताच दिले घेतले जाऊ लागले,
 अगदी देवीची, सवाष्णींची ओटी भरताना, निमंत्रण करायला आलेल्या स्त्रीला असे पीस दिले जाऊ लागले.

 म मागाहून हा ब्लाउज पीस चर्चेचा होऊ लागला....

म काळानुरूप काय बदल करता येतील???

बघुया.!

✽ जेव्हा पासून मॅचिंग ब्लाऊज घालू लागल्या बायका...
.तेव्हापासून खरंच अस होऊ लागलं कि ब्लाउज पीस इकडून तिकडे देण्याची वस्तू.
तरी आता आता पर्यंत असच होत होतं.
✽ आता तर तुमच्या सारख्या मुलींना पीस देणं चूकच!
✽ म सोप्पं काय तर पाकिटात पैसे देणं अगदी ५०/-₹ दिले तरी.... ते उपयोगी!

✽ देवीची खण नारळाने ओटी भरतात,

 त्या खणाने जमीन पुसताना मी बघितलं आहे.

✽ कधी खण उघडून बघितला तर 

तो एक विसविशीत कापडाचा छोटा तुकडा असतो.
त्याचा काहीच उपयोग नसतो...

*******************************

आता मी काय करते???
◎ शक्यतो पेटीत पैसे ठेवते.
किंवा
◎ एखाद्या मैत्रिणीला म्हणते तुला मला ब्लाउज पीस द्यायचा आहे तर... तुला ज्या साडीवर पीस घ्यायचा आहे त्यावर तू matching आण मी तेवढे पैसे देते.
◎ ज्या दिवशी सवाष्ण बोलावते तिची ओटी भरते (पैसेच)देते.
आणि
◎ भांडीवालीला १०० /₹ देते.
◎ कोणी निमंत्रण द्यायला आले तरी १००/- ₹ दोघांनाही देते.
नारळ नेण्याचा त्रास होतो ना..
आणि त्यांना सांगते याचे नारळ पाणी प्या.
◎ हल्ली कुठल्याही साडीवर चालतील असे सुंदर सुंदर ब्लाउज पीस मिळतात, 
किंवा ब्लाउज मिळतात...
 तसे देण्यास हरकत नाही, 
दुकानदाराला सांगावे की हे तू बदलून दे,
 त्या स्त्रीला आवडले नाहीतर.!
पण आपल्याला नको असलेला पीस कोणालाच देऊ नये.
अगदी नवीन विकत सुरेख आणलेला पीस सुद्धा.!


जे आपण वापरत नाही ते कधीच कोणालाही  नये. 
अगदी कोणाचीही ओटी भरताना सुद्धा
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::

Thursday, 7 July 2016

शीतल सुंदर सकाळ!


कालच झोपताना ठरवले, 

सकाळी लवकर उठून लवकर फिरून येऊ.!

सकाळी लवकर जाग आली,
 मस्त तयार होऊन बाहेर पडलो, 
सुखद थंड वारे वाहत होते, 
रात्री कधीतरी हलका पाऊस पडून गेलाय!
 त्यामुळे रस्ते ओलसर, त्यामुळे सुंदर काळेभोर दिसत आहेत.
 वाहनांची वर्दळ अगदी तुरळक!
 तसं वॉक साठी येणारे पण कमी. 

आता हळूहळू उजाडेल ... त्याचवेळी रस्त्यावरचे दिवे बंद झाले.....

अशावेळी दिसणाऱ्या आकाशाचा छान निळसर रंग, आणि त्याचे प्रतिबिंब पाण्यात.. 

 मन मोहवीत होता,

 पण काही क्षणच! 
आणि त्यानंतर आकाश उगवतीचे दिसू लागले. 
 पावसाळी ढग, जोराचा वारा, इतका कि कावळ्यांना उडताना त्रास होतोय अस वाटलं.
 माडाच्या झावळ्या वाऱ्याच्या विरुद्ध दिशेने... जात होत्या. 
आम्ही बसलो होतो तर आम्हाला वारा ढकलतो आहे असं वाटत होते... 

( वारा आला तर उडून जाशील हे काय ते जाणवले)

आणि तो पावसाला दुसरीकडे नेत आहे हे पण दिसत होते.
अशा पावसाळी ढगाळ वातावरणात सूर्यदर्शन होणार नव्हतेच, 
एकतर खूप लवकर गेलो होतो,
आज सूर्योदय ६.०८

๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

गीता अध्याय दुसरा...सुरु आहे, 

तर आज बाहेर पडताना एक श्लोक वाचून बाहेर पडले,
 म तो श्लोक म्हणत म्हणत मार्ग चालत होते, तर तो पाठ झाला
त्या श्लोकात भगवान श्रीकृष्ण अर्जुनाला सांगत आहेत कि,

 सुख अथवा दुःख, लाभ अथवा हानी, जय अथवा पराजय

 याचा विचार न करता 
 तू युद्धासाठी म्हणून युद्ध कर. 
 असे केल्याने तुला पाप लागणार नाही.

सुखदुःखे समे कृत्वा

लाभालाभौ जयाजयौ |
ततो युद्धाय युज्यस्व
नैवं पापमवाप्स्यसि || ३८ ||

असो... 

दिवसाची सुरुवात तर आनंददायी झाली.

••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~••~

Saturday, 2 July 2016

एक पावसाळी सुखद सुप्रभात.!


मस्त पावसाचा शनिवार....

जाग आली ती सुंदर अशा रेडिओवरील 

"उठी श्रीरामा पहाट झाली पूर्व दिशा उजळली....."

मस्त झाली सुरुवात!
आणि नंतर फिरायला निघताना....

"खेळ मांडियेला वाळवंटी..."

काय करावं???

 घरीच राहून जरा विठ्ठलाची गाणी ऐकत नाचावं....

 आणि आनंद घ्यावा.... 

 कि मस्त पावसाचा अनुभव घ्यावा.!!

चला फिरायला जाऊ!

 आणि वारकरी कसे पावसात भिजत माऊलीच्या दर्शनाला जातात.... 

तसे आपण जाऊ पावसात!!!!
रोज घरात बसून पावसाचा आनंद घेतोय. 

 प्रत्यक्ष भिजू.!

तयार झाले आणि

 छत्री घेतली..(लोकलज्जेस्तव)

असं ही समुद्राकडे जाताना छत्रीचा उपयोग नसतोच.!
स्कायवॉक पर्यंत बारीक पाऊस पडू लागला.!
चला जिने चढू....६० पायऱ्या...
गेलो वर तर....अनेक कुटुंबे...जी स्टेशन समोर झोपतात... ती वर झोपलेली.
नको गादी उशी....आडोसा...
उठल्यावर घराची साफसफाई.....
 उठायचं आणि समोरच टपरीवर चहा प्यायचा.... 
आणि आपल्या व्यवसायाला सुरुवात करायची.. 

होती शंभरेक माणसे!

    तसे काही तरुण.

मुंबईत नशीब अजमवायला आलेले. 

पायात बूट घालूनच झोपलेले.! 

असो.

«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»«»

चला जाऊ चौपाटीकडेच! पायऱ्या उतरलो.
केनेडी ब्रिज वर आलो.
छानच पावसाला सुरुवात झाली.  

गाडीच्या दिव्याच्या उजेडात पावसाच्या थेंबांची मस्त फुले दिसत होती,

आभाळ संपूर्ण पावसाळी ढगांचे.!
छत्री उघडली.
 रेनकोट घातला तर चेहरा भिजतो,
 चषम्यावर पावसाचे थेंब!
 म दिसायला त्रास होतो.

समोरून एक लाल पोस्टाची गाडी आली.. 

मला अंदाज नाही आला....
 मी आपली छत्री सांभाळत चालत होते,
 पण...चालकाला अंदाज आला. तो थांबला.... 
मी आपली पुढे गेले. 
(मनात सुद्धा धन्यवाद नाहीत...कारण)

मन बालपणात गेले....

अगदी नुकतीच शाळेत जाऊ लागले होते....(मॉन्टेसरी)
जून महिनाच असेल. 
 वडील (अण्णा) आणायला आले होते,
  म एक वेगळाच आनंद असतो....
 त्यांनी माझा हात धरला आणि आम्ही रस्ता ओलांडत होतो.

माझी एका पायातील चप्पल मागे राहिली 

आणि मी वडिलांबरोबर!

 त्यांना पुसट कल्पना ही नाही आणि काही कळण्यापूर्वी
 मी त्यांचा हात सोडला आणि मागे वळले.!
 मग काय... अशीच लाल गाडी... पोस्टाची! 
तिच्यासमोर मी ओणवी..
चप्पल घालत असलेली, आणि गाडीचा ब्रेकचा आवाज.!
 धोका टळला होता.

रस्त्यात वडील काहीच बोलले नाहीत.

 घरी आल्यावर ते आईला म्हणाले तूच हिला शाळेत ने आणि आण.
दुसऱ्या दिवशी आईला सगळे म्हणत होते..
*काल वाचली तुमची मुलगी, हात घट्ट पकडून ठेवा.
*आमच्या तर काळजाचा ठोकाच चुकला.!

*******************************
बरं असो....
तर आम्ही केनेडी ब्रिज तर पार केला आणि..
.इतका वारा.... छत्री तर...तग नाहीच धरणार...
 छत्री सांभाळायची कसरत करणार! 
आणि भिजायला होईल..

.पण त्यासाठीच तर आलो होतो कि.! 

खरतर मला समुद्राचं पावसाळी रूप बघायचं होतं,

आभाळ काळ्या ढगांनी भरलय, 

समोर दुरवरील काहीच दिसत नाही 
 ( गगनचुंबी इमारती ) 
 दूरवरून येणाऱ्या गाड्यांच्या दिव्यांच्या ओळी, 
खवळलेल्या लाटा, समुद्राच्या पाण्याचा पावसाळी रंग,
लोक कसे पावसात छत्री सांभाळतात.!
बस स्टॉपचा आडोसा घेतात...
आणि आपले फिरण्याचे सातत्य,

 नियम कसा पाळतात,
 काही हौशी फक्त भिजण्यासाठीच कसे येतात?
असो....आताच तर सुरु झालाय पावसाळा....
 परत कधीतरी येईलच खास यासाठी जायला.
  मागे वळलो, भिजलो होतोच...

 छान पडणारा पाऊस मस्त अनुभवला....

आणि आता गरम गरम कॉफी....

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

काल एक विचार आला...

छत्री ही हरवण्यासाठीच असते...पण...
ती कोणाला तरी सापडते ना.!
म असं का नाही म्हणत! 
" छत्री कोणाला तरी सापडण्यासाठी असते."
छत्री पाऊस वाऱ्यात त्रेधातिरपीट करण्यासाठी असते.
लोकलज्जेसाठी असते.
घेतली नाही तर हमखास पाऊस! घेतली तर .... पाऊस गायब

(ओझं मात्र होतं).

•••••••••••••••••••••••••••••••••••••••••

पण या दमदार सुरुवात झालेल्या पावसात भिजण्याचा अनुभव मात्र मस्तच!

✽ ✽✽ ✽✽  ✽✽  ✽✽  ✽✽ ✽✽ ✽✽  ✽✽  ✽