Wednesday, 20 September 2017

पोहे....


परवा आमची भिशी झाली तर 

भात प्रकार ऐवजी दहीपोहे केले होते.

त्यावेळी मैत्रीण म्हणाली....
एकदा प्रत्येकीने फक्त पोहे प्रकार आणायचा असे ठरले... 
पंधरा प्रकारचे पोहे केले गेले.
म विचार चक्र सुरु झाले.

     भूक लागली पटकन दही पोहे,
रात्री जेवण नको पण थोडीशी भूक आहे करा दही पोहे.!

     दहीकाला..

 हंडी फोडली कि मुले मस्त हातावर घेऊन दही पोहे खातात
हे मात्र अगदी साग्रसंगीत असतात..
त्यात केळी, खोबऱ्याचे तुकडे, दाणे, कोथिंबीर आणि मस्त दही ताक.

लहानपणी आम्ही  भावंडं तिघेही
 गूळ नारळ पोहे एका ताटात एकत्र तीन भाग करून खात असू.
तेल तिखट मीठ पोहे तर.... पटवर्धन मंडळींना प्रिय.!!!
 आणि बरोबर पोह्यांचा पापड... दोन तरी हवेतच... एक पोह्यांवर कुस्करून आणि एक तोंडी लावणे...
काही वेळा यात लोणच्याचा खार, तर कधी फोडणीची मिरची , तर कधी थोडा गोडा मसाला... आणि जर यावर नारळ असेल तर.... वाह व्वा.!!
कांदे पोहे पण लसूण आलं आणि लाल तिखट घालून केलेले लाला पोहे दिवसात, थंडीत छान लागतात.

आणि हात फोडणीचे पोहे, यालाच काहीजण कोशिंबिरीचे पोहे असही म्हणतात.
दडपे पोहे.... भरपूर नारळ कांदा,मिरची कोथिंबीर साखर मीठ लाऊन ठेवायचे त्याला पाणी सुटले कि त्यात पोहे घालायचे... आणि ते दडपून ठेवायचे...
मस्तच लागतात... आणि जेवण म्हणून पण चालतात..
आणि फोडणीचे पोहे अनेक व्यंजन घालून केले जातात.

वांगे, मटार, फ्लॉवर,  दाणे असे कोणतेही व्यंजन छान लागते.

या पोह्यांबरोबर पोह्यांचा पापड किंवा मिरगुंडे असतील तर लै भारी.!!!
कांदे पोहे.... वाह.!

पूर्वी तर मुलगी दाखवण्याचा कार्यक्रम आणि कांदे पोहे हे समीकरण होते...

एका सिनेमात तर यावर चक्क गाणेच आहे.. "कढईतले कांदे पोहे"...
कोळाचे पोहे...आंबट गोड सुंदर लागतात.

इंदोर येथे वाटेवाटेवर पोहे मिळतात
हे पोहे मंद आचेवर वाफत असतात.
त्यावर डाळिंब दाणे घालून देतात.
मागे असे वाचनात आले होते कि येथे शेकडो किलो पोहे रोज केले व खाल्ले जातात.

लाल पोहे...

असे गिरणीतील पोहे... 

अलिबाग एस टी स्टँड जवळून घेतलेले आहेत.
असे लाल पोहे नुसतेच चावून चावून छान गोड लागतात..

अहो भगवान श्रीकृष्णांना भेटायला मित्र सुदामा भेटायला आला तर

त्याने हे पोहेच भेट म्हणून आणले होते.

म्हणजे हा पदार्थ किती जुना आहे...
पेण, पनवेल, महाड, अलिबाग... अशा ठिकाणी पोहे गिरण्या आहेत.

पापडासाठी बुटक्याचे पोहे असतील तर... पापड छान होत असत.

दूध पोहे हे तर मधल्या वेळेचे खाणे....

पातळ पोहे चिवडा तर... असायचा घरी
तो सुद्धा ताजा असेल तर नुसता नाहीतर... कांदा नारळ कोथिंबीर घालून खाल्ला जायचा.

कधी कुरमुरे घालून केला जायचा...

हल्ली रंगीत पातळ पोहे मिळतात.

इडली करताना त्यात भिजवलेले पोहे वाटून घालतात... इडल्या छान हलक्या होतात.
डोसे करताना पोहे घातले तर डोसे कुरकुरीत होतात..

पोह्यांचे डांगर... असा खास पदार्थ .!

छान लाट्या आयत्या मिळाल्या तर.... 
आणि त्याही पेणच्या... 
येथील वैशिष्ट्य म्हणजे छोट्याशा उखळीत कुटून कुटून लाट्या केल्या जात.
 (आता आपण घरी केले तर कोमट पाणी घेऊन मळून मळून घेतो.)
मग काय... व्वा वाह व्वा.!
हवे तर नुसते पोहा पीठ दुधातून खाल्ले जाते.

असे सांगावे तेवढे कौतुक कमीच या पोह्यांचे!
इति पोहे महिमा नमः

ज्याने पोह्यांचा शोध लावला त्याला शतशः धन्यवाद.!!!


✽ ✽✽ ✽✽  ✽✽  ✽✽ ✽✽  ✽✽  ✽

Sunday, 10 September 2017

करावे देशाटन, तीर्थाटन

प्रवास करावा....

असे कुणी सांगून गेले आहे.....

रविवारी रेल्वे प्रवास केला...
तर... तिकीट खिडकीपाशी माझा नंबर आला आणि समोर एक मुलगी होती....
कसा तिचा पेहराव होता???
अनेक लोकं तिकीट काढणार,
 नाही म्हटलं तरी काही क्षणासाठी निरीक्षण करणार .! 
जेथे लोकांबरोबर संपर्क येतो तेथील व्यक्तींचा पेहराव व्यवस्थित, नीटनेटका हवा, म आपली आवड बाजूला ठेवावी.
आपल्या आवडीचे कपडे घालण्यासाठी निरनिराळे उत्सव समारंभ, सहल, गिरभ्रमण, परदेश प्रवास... अशी अनेक कारणे  असतात
आणि आपले घर तर आहेच.
()()()()()()()()()()()()()()()()()()()()

आपला पेहराव आपल्या पेशाला अनुसरून असावा.

शिक्षक... सौम्य रंगाचे कपडे छान वाटतात.
रीसेप्शनिस्ट... एक तर अशी स्त्री एका बँकेत बघितली कि मलाच वाटले कि हिची कंप्लेंट करावी... इतका वाईट पोशाख घातला होता
परीक्षक... काही जण इतका काहीतरीच पोशाख करून येतात कि मनातूनच उतरतात...
असो...
<><><><><><><><><><><><><>

तर मी ट्रेन मध्ये बसले.. 

समोर एक आई आणि तिची सात आठ वर्षाची मुलगी... आई मोबाईल मध्ये गर्क, मेसेज वाचत असावी मध्येच चेहरा असा कि नाही चांगला मेसेज.... आणि मुलगी आईच्या अंगचटीला जात होती... तिला प्रवासात वेळ जाण्यासाठी मोबाईल हवा होता... आई म्हणत होती कि हि सवय चांगली नाही, मोबाईल मिळणार नाही आणि मुलगी सारखी मोबाईल दे म्हणून हट्ट करत होती...

थोड्यावेळाने आईने मोबाईल दिला.

:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
आता दुसरी एक आई आणि मुलगी ... मुलगी पाच वर्षाची.... आई एकदम आधुनिक...
 तिने बसल्या बसल्या गाला कडचे चोको vanila चे पाकीट दिले आणि आई स्वस्थ बसली.... 

मुलीने भराभर ते पाकीट संपवले आणि आईला नुसता हात लावला... 

आईने बॅगमध्ये हात घालून दुसरे तसलेच पाकीट काढून दिले...
मुलगी ते उघडण्याचा प्रयत्न करू लागली... शेवटी आईने ते उघडून दिले... 
मला हि गोष्ट अजब वाटली...
∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆∆
अजून एक बाई... सुखवस्तू घरातील वाटत होती वय असेल साठ च्या आसपास...
 हातात एक छोटी बॅग आणि मिठाईचा खोका....
तिचे उतरण्याचे स्टेशन जवळ आले असावे... 
तिने कुणाला तरी फोन लावला आणि संभाषण...
बाई : म्हणजे ?? मी काय रिक्षा ने येऊ?? तुला वेळ नाही....
म्हणजे स्वतः रिक्षाने गेलो तर जसं काही कमीपणा आला असता... समोरच्या व्यक्तीचा वेळ जाणे आणि येणे... पार्किंग चा त्रास आहेच
आणि हि जर रिक्षा करून गेली तर...
 कित्तीतरी वेळेची बचत झाली असती नाही का....
○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○

माणसे वाचताना...

 प्रवासात मात्र छान माणसे वाचायला मिळतात.!
एक मात्र शिकायला मिळते...

कसे वागावे आणि कसे वागू नये....

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇

Wednesday, 6 September 2017

भाद्रपद पौर्णिमा.... ६ सप्टेंबर २०१७

रात्री आठच्या दरम्यान
सुंदर असे ब्रह्मकमळ उमलत होते.... 
मंद सुगंध येत होता...
रात्री बारा वाजून गेल्यावर ते शंकर देवाला... देवांचे देव महादेव यांना वाहिले,
मनोभावे नमस्कार केला.

आता बऱ्याच ठिकाणी बरीच फुले येताना दिसतात.
 मनमोहक पांढरा रंग आणि रात्रीच फुलणारे फुल...


 वर्षातून बहुतेक एकदाच येते आपल्या झाडाला... आषाढ ते भाद्रपद महिन्यात येते...
याला पानफुटी पण म्हणत असावेत... 
कारण याची पाने एकातून एक येतात... आणि अशा ठिकाणाहूनच फुल येते...
एवढा जाड देठ आणि मोठे फुल कसे हे पान पेलवते असा प्रश्न पडतो, 
पण... आईला मुलाचा भार ओझे कधी होते का???
तसेच या फुलाचे आहे.

झाडाचे मुल म्हणजे फुलेच ना.!

असो
 ✿✿✿✿✿✿✿✿✿✿

असेच एक वैशिष्ट्य म्हणजे

 कुत्र्याची/ कावळ्याची छत्री/ मशरूम

आमच्याकडे जी गॅलरी आहे तिचा कठडा म्हणजेच गरादी...
 याच्या लाकडी भागात दरवर्षी येते.


 पांढरी असते छोटीशी मऊ असते याला मश्रुम असे हि म्हणतात..
लहान असते...
पण याहून छोट्या छोट्या अशा छत्र्या गोवा महाराष्ट्र बॉर्डर वर दोन झाडावर बघितल्या असंख्य होत्या.
आणि मुंबईत सुद्धा एके ठिकाणी अशा छोट्या छोट्या छत्र्या बघते.
.. कधी कधी...

पण आपल्या दारात बघणे आनंददायी वाटते मला..

अशी भाद्रपदातली दोन वेगळी फुले...

ब्रह्म कमळ आणि कावळ्याची छत्री, मश्रुम

 ❁❁❁❁❁❁❁❁❁❁